tag:blogger.com,1999:blog-82038080622024287152024-03-12T18:46:39.380-07:00TiFo GünlükMedeni Kanun'un 23. maddesinin bana verdiği yetkiye dayanarak yaşıyorum. Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.comBlogger45125tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-39036079125474306212015-10-25T09:56:00.000-07:002015-10-28T05:05:11.445-07:001 Yılık Önsöz<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-szbiA2A2dz0/Vi0IhS1Eu9I/AAAAAAAAAq0/kwK9t3FKD6g/s1600/yazili-kapak-fotolari-20262.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="148" src="http://1.bp.blogspot.com/-szbiA2A2dz0/Vi0IhS1Eu9I/AAAAAAAAAq0/kwK9t3FKD6g/s400/yazili-kapak-fotolari-20262.jpg" width="400"></a></div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Uzun zamandır blog yazılarıma ara vermiştim.Neden ara verdiğimi bende bilmiyorum açıkçası ama tekrar düzenli blog yazılarımı yazmaya devam edeceğim bu sefer kararım kesin.:)</span><br>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Hemen hemen 1 yıl oldu blog yazmayalı.Bu süre zarfında baya olay gerçekleşti. Öncellikle saçma sapan bir ilişkiye başladım. Çok büyük hayallerim vardı ama içine sıçtı gitti :) Şimdi son bir kez ayrıldık.</span><br>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bu yazının devamı gelecek.</span></div><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br></span></div><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Devam edecek dedim ama pek devam etmeyi düşünmüyorum çünkü devam edecek bir bok yok :)</span></div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-34375576372826048512013-11-12T12:14:00.000-08:002013-11-12T12:17:08.386-08:00Hayatınızda kayda değer bir şey var mı?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #444444; font-size: 12pt; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="margin: 0px; padding: 0px;">Sinek ilacı sıkan aracın peşinden beraber koştuğum çocukların hepsi makam mevki sahibi oldu. Canına yandığım ilacı bir bana mı dokundun?</span><span style="margin: 0px; padding: 0px;"><o:p style="margin: 0px; padding: 0px;"></o:p></span></span></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #444444; font-size: 12pt; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="margin: 0px; padding: 0px;"><br /></span></span></span><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #444444; font-size: 12pt; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="margin: 0px; padding: 0px;">_____________________________________</span></span></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #444444; font-size: 12pt; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="margin: 0px; padding: 0px;"><br /></span></span></span>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #444444; font-size: 12px; line-height: 21px; margin: 0px; padding: 0px;">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #444444; font-size: 12px; line-height: 21px; margin: 0px; padding: 0px;">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Gece yarısını oldukça geçmiş bir saatte arkadaştan çıkıp evime doğru yol almıştım. Evin bulunduğu mahallenin girişinde sivil bir polis ekibi beni durdurdu. Bir görevli üstümü aradıktan sonra sırtımdaki çantayı açmamı istedi. Çantanın içinde derslerimde kullandığım iki defter vardı..<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Yıllar boyunca satır, satır okuduğum kitaplarda altını çizdiğim cümleleri geceler gündüzler boyunca yazdığım iki defterdi bunlar…</span><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Görevli polis defterlerde yazılı olanları karanlıkta göremediği için arabanın farına tutarak hızla ama dikkatli bir şekilde taradı. işi bitince arabanın içinde oturan ve amiri olduğu anlaşılan kişiye dönerek o gece ve sonraki günlerde aklımdan hiç çıkmayacak olan şu cümleyi söyledi:<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />“burada kayda değer bir şey yok amirim..” sonra bana dönüp defterleri verdi ve teşekkür etti… O gece yol boyunca ve sonraki günlerde bu cümle sık sık aklıma geldi…<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />“burada kayda değer bir şey yok…”</span></span></span><br />
<span style="font-size: 12pt; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">halbuki ben o defterlerde yer alan cümleleri okuduğum kitapları cebimdeki beş kuruşun hesabını yaptığım öğrencilik yıllarımda almış, satır, satır okumuş ve sonra onları göz nuru bir nakış işler gibi bu deftere yazmıştım.. Benim yaşamadıklarımı ve düşünemediklerimi ve yazamadıklarımı benim yerime yaşayan düşünen ve yazan insanların kelimeleriydi onlar…</span></span></span><br />
<span style="font-size: 12pt; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Birileri çok zaman günler ve geceler boyu sürecek yokluklara yoksulluklara acılara hapislere sürgünlere katlanarak yaşıyor ve yaşamayanların yerine yazıyordu…<o:p style="margin: 0px; padding: 0px;"></o:p></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #444444; font-size: 12px; line-height: 21px; margin: 0px; padding: 0px;">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bazıları bu satırlarla hayatlarını ve ölümlerini kayda değer kılarken ve yazdıklarıyla dünyaya hayatlarının kayıtlarını düşerken kimileri için bütün bu kayıtlar hiçbir şey ifade etmiyordu…<o:p style="margin: 0px; padding: 0px;"></o:p></span></span></span></div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #444444; font-size: 12pt; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 0px;"></span><br style="background-color: white; color: #444444; font-size: 12px; line-height: 21px; margin: 0px; padding: 0px;" /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #444444; font-size: 12px; line-height: 21px; margin: 0px; padding: 0px;">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Hayatını bir kitabın satırlarına hediye ederek ölenleri biliyordu bu yaşlı dünya…<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Bazılarının ömrünü verdiği şey, bazılarının hiçbir şeyidir…<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Bir insan için çok şey demek olan bir şey, diğer bir insan için hiçbir şey ifade etmeyebilir…<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Bir insanın uğrunda ömür tükettiği bir şey, bir başkasının ömrünün saniyesinde bile yer almayabilir…<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Peki, sizin hayatınızda kayda değer bir şey var mı?</span></span></span><br />
<span style="font-size: 12pt; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></span>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td><a href="http://3.bp.blogspot.com/-Md4b0tb8Lso/UoKLcrjDgdI/AAAAAAAAAm8/zmL1sZ6HkH4/s1600/erotik-film-erkek-g%C3%BC%C3%A7-seks.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="http://3.bp.blogspot.com/-Md4b0tb8Lso/UoKLcrjDgdI/AAAAAAAAAm8/zmL1sZ6HkH4/s320/erotik-film-erkek-g%C3%BC%C3%A7-seks.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="font-size: 13px;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: 12pt; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></span>
<span style="font-size: 12pt; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></span></div>
</div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-22304154538408826432013-08-18T11:36:00.000-07:002013-11-11T12:33:34.803-08:00Cinnet Geçirten mesele #3<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Tipim, kelimenin tam anlamıyla başıma bela olmaya devam ediyordu. Yaşadığım sıkıntılara bir son vermek için bugün nüfus idaresine gitmeye karar verdim. Sonra gittim. Ama önce dişçiye gittim. Dişçi ağzıma çaktı. Çok acıttı lan. Amına koyim ben o dişçinin :/ Alt çenem anestezili bir vaziyette nüfus idaresine girdim. Sırada bi milyon kişi var. İşim hallolmayacak sa beklemeyeyim diye insan kılığında birine danıştım ben önce. Sıranızı bekleyin dedi. Kaynak yapmıyoruz ki birader, bir şey danışıyoruz dedim. Tıslayarak söylüyorum tabi bunu, çenem uyuşuk olduğu için :/ Olsun sıranızı bekleyin dedi. Kendisi bence orada orospu çocuğu olarak çalışıyor, bilemiyorum. Ama ben uslu bir adam oldum ve sıramı bekledim. Sıram geldiğinde çoktan canımdan bezmiştim.</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-5hAC3FrdxCI/Ug5w3l4UuXI/AAAAAAAAAlE/Q1d8yVunHGc/s1600/resim_kurslari-012.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-5hAC3FrdxCI/Ug5w3l4UuXI/AAAAAAAAAlE/Q1d8yVunHGc/s320/resim_kurslari-012.jpg" width="236" /></span></a></div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Memure, kimlikteki fotoğrafıma baktı, bana baktı, sonra yine fotoğrafıma filan… Son zamanlarda alışık olduğum şey. Başka bir kimlik alabilir miyim dedi. Ya alamazsın nasıl alacaksın, ehliyetim daha çıkmamış, bu nüfus kağıdıyla da pasaport vermiyorlar dedim. Zaten bu sebeple geldim dedim. Akbil olmaz mı dedim. Olmaz dedi. Ben yine de şansımı denemek istiyorum, cüzdandan akbili çıkarmaya çalışıyorum ama akbildeki fotoğraf hepten bambaşka zaten. Hiç çıkarmadan yerine soktum, neme lazım. Önce tatlı tatlı konuştum. Yani uyuşuk çeneyle ne kadar tatlı olacaksa işte. Bakın dedim, ben zaten bu kimlikle ilgili sorun yaşıyorum dedim, sorun yaşamasam niye size geleyim ki di mi dedim, manyak mıyım ben ayol dedim, hayır yani canım sıkıldı ne yapsam ne yapsam diye düşünüp kimlik yenilemeye gelmiş olamam di mi dedim. Böyle böyle uzattım konuşmayı. Ağzımın kenarından tükürükler akana kadar konuştum. Amacım gevezelikle kafalarını bulandırmak ve yeter ki susayım diye kimliğimi verip beni sepetlemelerini sağlamaktı. Ancak karşı taraf kolay kolay pes edeceğe benzemiyordu ve lanetler gelsin ki tüm kozlar onların elindeydi.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Şıllık, ben konuşurken nüfus kağıdımı ve yanı sıra sinirlerimi iyiden iyiye hırpaladı. Çenem zaten hırpalanıktı. Aşılmayacağı besbelli aksilikler yüzünden kafam löpçük gibi oldu böyle. Neymiş, fotoğraftaki halime hiç benzemiyor muşum. Bu nüfus kağıdının sahibinin ben olduğumu hiç sanmıyormuş zart zurt. Söyledikleri uğultu gibi gelmeye başladı. O ara gözüm karardı ve tabi yanımda beni kolumdan çekeleyecek kardeşim de olmadığı için… :/</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Arkamda bir enkaz bıraktığıma emin olduktan sonra hışımla çıktım. Susamıştım. Su aldım. Kafaya dikiyorum ama çene hakimiyetimi kaybetmemden mütevellit sağ alttan aşağı akıyor sular. İçiş kontrolüm sıfır :/ Şişe kafamda dikiliyken ve sular süzülürken ulan acaba harbiden ben kendim değil miyim diye bir düşünce patladı kafamda. Sonra hikaye biraz çetrefillendi tabi.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Devletin bütün resmi kurumları benim ben olmadığıma bu kadar emin olduğuna göre kesin haklıydılar. Koskoca devletten daha mı iyi bilecektim canım. Belli ki kendimi öldürüp yerine geçmiştim. Acaba nasıl öldürmüştüm kendimi? Bıçaklamış olabilir miydim? Ay yazık bana yaa :( Yok ya bıçaklasam kesin bilirdim, her yer kan olurdu filan. Vurmuş da olamazdım çünkü silahım yoktu ve zaten o da kanlı bir çözüm olurdu. Ay acaba zehirlemiş miydim kendimi? Evet evet, kesin zehirlemişimdir. Pratik bir cinayet işlemişim lan, aferin bana. Cesedi n’apmışımdır acaba? Bence onu da sonra düşünürüm deyip olduğu yerde bırakmışımdır, tembelim zaar. Cesedim evimdedir yani, panik yapmayın. Sonra işte cüzdanımı telefonumu filan çalıp vurmuşumdur kendimi sokaklara…</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Elimde bir türlü uygun yeri denk getirip içemediğim suyun şişesi, aklımda kendi kendini öldürüp yerine geçen bir dublör katilin hikayesiyle aşırı miktarda yürüdüm. Hiçbir ülkenin vatandaşı olmamanın mümkün olduğu bir dünyanın tatlı hayaliyle biraz sakinleşmiş olsam da aşırı miktarda yürümesem eyiydi. Bacaklar pert :/</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Öbüyorum mıncırıklarınızı. Laaaaağğğn!!</span><br />
<div>
<br /></div>
</div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-83316139015608382752013-08-17T17:05:00.002-07:002013-11-11T12:33:55.300-08:00Cinnet Geçirten mesele #2<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Saçlarımı kestirdiğinden beri başıma gelen saçmalıkların haddi hesabı yoktu. O günden bu yana kimlik belgesiyle çözmem gereken her işte cinnet göstergem tavan yapıyordu. Zira kimliğimde ki fotoğrafıma pek benzediğim söylenemezdi. Resmi makamlardaki muhataplarımı, kendimin kendim olduğuna ikna etmek için türlü çeşit taklalar atmam gerekiyordu. Ancak doğuştan suçlu biri olduğuma dair sarsılmaz inancım ve dolayısıyla yaşadığım gerilim yüzünden başarılı olmam her zaman mümkün olmuyordu.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-i2WJHJKH3jQ/UhAPlokyXkI/AAAAAAAAAlU/l1ZxgPLFpB0/s1600/12330_kurban-komikleri_954784.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="226" src="http://4.bp.blogspot.com/-i2WJHJKH3jQ/UhAPlokyXkI/AAAAAAAAAlU/l1ZxgPLFpB0/s320/12330_kurban-komikleri_954784.jpg" width="320" /></span></a></div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
Mesela geçenlerde atalardan dedelerden kalma arazinin devir teslim töreni için bütün sülale toplanmıştık. Ama zor bir toplaşmadan bahsediyorum. Bu iş için tee ebesinin amından gelen akrabalarım vardı yani. Neyse, tapu dairesinde birtakım aksilikler oldu ve iş ertesi güne kaldı. Aslında bu bile benim oralarda hadise çıkarmam için yeterliydi ancak büyük bir gayretle sükûnetimi korudum dostlarım. Valla korudum. Epey korudum yani. Kardeşim beni kolumdan çekip çıkarmasa daha da korurdum bence :/</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
Ertesi gün o toplaşmaya dahil olmam söz konusu bile olmadığı için kardeşe vekalet vereyim dedim ben. Yani ben demedim de daha aklıselim biri dedi. Bu arada noterin kapanmasına sayılı dakikalar kalmış. Biz her türlü trafik kuralını ihlal ederek notere yetiştik. Vekaleti vericem ve bir daha bahsi geçen akrabalarımla herhangi bir cenazeye kadar görüşmicem, planım bu. Noterde bir tane orospu vardı. İçeri girerken kendisinin orospu olduğunu henüz bilmiyordum tabi, gündemim farklıydı. Zira bir A4 kağıdı için eşşek hayvanı kadar para istediklerini öğrenmiştim ve sinirim bu noktada yoğunlaşmıştı. Bahsi geçen orospu nüfus kağıdıma baktı, sonra bana baktı, sonra tekrar nüfus kağıdıma derken gayet normal bir şekilde soğuk damgamın uygun olmadığını ve nüfus kağıdımı değiştirmem gerektiğini söyledi. Ben idrak edemedim tabi başta. Hangi vezneden hallediliyor filan diyorum. Kadın nüfus idaresinden demesin mi? Ne yani bugün hallolmayacak mı bu iş? Olmazmış. O kimlikle bana herhangi bir belge vermesi katiyen mümkün değilmiş. Zaten kimliğimdeki kişiye de hiç benzemiyormuşum. Bunu bi de böyle kinayeli kinayeli söylüyor. Benim kafadan alarm sesleri duyulmaya başladı. “Bana baksana sen, ben o soğuk damgayı alır senin…” Derken kardeşim beni kolumdan çekip çıkardı ve başka bir notere gittik.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
O noterdeki memureler orospu değildi ama bence istidatları vardı. Çünkü onlara da fotoğraf beğendiremedim. Yenisini çektir gel dediler. Ya ben hangi arada yeni fotoğraf çektireyim diye çemkirmeye başlamıştım ki kardeşim beni kolumdan çekip çıkardı ve fotoğrafçıya gittik.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
Fotoğrafçı, bilgisayarda batak oynamakla meşguldü ve haline bakılırsa beni fotoğraflamaya hiç niyeti yoktu. “Dikkatinizi çekmek için soyunsam mı nabayım” derken kardeşim kolumu cimcikledi. Adam bir zahmet kalkıp çekti fotoğrafımı işte. En şipşakından istedik ama bu, işimizin acil olduğunu anlatmaya yetmemiş olacak ki adam batak oynamaya geri döndü. Fotoğrafların arka taraftaki makineden çıktığını gördüm ama bizim kumarbaz, bilgisayarın başından kalkmıyor, fotoğraflarımı vermiyordu. Noter kapandı kapanacak. Sinirlenmekten yorgun düştüğüm için ağzımı açacak halim de kalmamış. Gözümü karartıp makine ve adamla aramızdaki kapıyı açtım ve fotoğraflarıma doğru çevik bir hareket yaptım ki kardeşim beni kolumdan tuttuğu gibi… :/</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
Bütün gün yaşadığım asabiyetli meseleler yüzünden yüzüm kireç gibi çıkmıştı. Tıpkı at hırsızlarına benziyordum. Arkada birkaç çizgi filan olsa direkto mahpus fotoğrafı gibiydi yani. Ama mühim değildi. Vekaletime kavuşmuştum. O vekalet sayesinde bütün sikko bürokratik işleri kardeşime kasıp ilk otobüsle evime kaçtım. Ama sizin de tahmin edeceğiniz gibi, hikaye burada bitmedi dostlarım.</span><br />
<div>
<br /></div>
</div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-47639914617084242302013-08-15T15:22:00.000-07:002013-11-11T12:34:18.224-08:00Cinnet Geçirten Mesele #1<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir gün bir cinayet işleyeceksem bunun yağmurlu bir havada gerçekleşeceğine emindim artık. Önümüzdeki 3 yıl boyunca, yanımda kuraklıktan bahsetmeye kalkanların ağzının tam ortasına bi tane geçirecek kadar çok rutubetli anıya sahiptim. Üstelik ihmalkârdım. İhmalkârlığımın konuyla ilgisi ise hala açtırmadığım doğalgaz aboneliğiydi. Doğalgaza, abonesi olacak derecede fanatik duygular beslemiyordum. Ancak sürekli beni takip ederek her akşam evime gelen donmuş götüm benimle aynı fikirde değildi ve karnıma gönderdiği sinyallere bakılacak olursa, tuvalette sürrealist çalışmalara imza atmam an meselesiydi.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-CPY3S4wyx4I/Ug1TBTBv7VI/AAAAAAAAAks/JpeiUYp2m1Q/s1600/12330_kurban-komikleri_954784.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="223" src="http://3.bp.blogspot.com/-CPY3S4wyx4I/Ug1TBTBv7VI/AAAAAAAAAks/JpeiUYp2m1Q/s320/12330_kurban-komikleri_954784.jpg" width="320" /></span></a></div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">İgdaş’a gidip bu meseleyi halletmek üzere işten erken çıktım ve iç organlarıma kadar ıslandıktan sonra bir taksi buldum. Hedefi söylediğimde şoförün suratı asıldı. Belli ki onu tatmin edecek bir mesafe değildi. Böyle havalarda, “Trablusgarp’a çek abi” deseniz bile memnun olmazdı bu ipneler. İçimde yağmur suyuyla beslediğim bir çaçaron olduğundan habersiz şoför, agresif vites hareketleriyle kendince trip atıyor ve aklınca bana bir ders veriyordu. Tam o tuttuğu vites koluna uygun gördüğüm yerlerini seviyeli bir şekilde izah etmeye hazırlandığım esnada bir arkadaşım aradı ve bana, taze ayrıldığı sevgilisiyle yaşadığı tüm hatıralarını depolayabileceği bir harddisk muamelesi yapmaya başladı. Öyle ki o anda ölsem, aşk hayatları bir film şeridi gibi gözlerimin önünden geçecek kadar duruma vakıf olmuştum.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ben, tüm tahammülsüzlüğüme rağmen kırmak istemediğim arkadaşımı dinlerken, alçak şoför el-kol hareketleriyle trafiği bahane ettiğini belli ederek dandik bir sokağa saptı. Anladığım kadarıyla o sokak ebesinin amına çıkıyordu zira daha önce buraları hiç görmemiştim. Bir İstanbul klasiği olan taksici kazıklamasına maruz kalıyor ancak kulağıma tümör tohumları eken arkadaşımın 4 çekerli çenesinden fırsat bulup duruma müdahale edemiyordum. Çaresiz, telefon konuşmamın bitmesini bekleyecektim. Ama bu sefer bir değişiklik yapıp herifle kavga etmek yerine, inerken, didaktik öğeleri ağır basan bir konuşma yapmaya karar verdim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bitmedi. Taksi şoförüne, 4 kişilik bir ailenin bir haftalık mutfak masrafını karşılayacak meblağı paşa paşa teslim ederken de, İgdaş’ın kapısından girerken de o konuşma bitmedi. Neyse ki şarjım bitti. Bu sayede içime girdiğinden beri ayakta bekleyen sinirime oturacak bir yer gösterdim. Biraz zaman ikimize de iyi gelecekti.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Abonelik işlemlerinin yapıldığı kata çıkarken, kendimi sinirleri alınmış bir dana eti kadar pelte ve löpçük hissediyordum. Hatta sıra numarası alırken manasızca gülümsedim bile. Galiba aşırı yüklenmeden kafam güzel olmuştu. Ama o gülümseme, makineden çıkan kağıttaki rakamla yukarıdaki tabeladaki rakam arasındaki farkın 97 olduğunu idrak edene kadar sürdü. Tanrı benden hatırı sayılır bir cinnet geçirmemi bekliyor olmalıydı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">İnanmayacaksınız, bekledim. Benden önceki tam 96 kişinin işlerini halledip kelebekler gibi süzülerek çıkmalarını bekledim. Birazdan ben de onlardan biri olacaktım. Bu sabır imtihanını atlamama ramak kalmıştı. Çok az kalmıştı. Başarmak üzereydim… İşte tam o anda, memurlardan biri mesai saatlerinin dolduğuna dair açıklama cümlesini bitirmeden yerimden fırladığım gibi…</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">O arayı hatırlamıyorum. Kendime geldiğimde bir memurun karşısında oturmuş evraklarımı uzatıyordum. Adamın bana karşı gösterdiği endişeli ve muazzam ilgi, az önce içimdeki Hayko Cepkin’i serbest bıraktığıma işaretti. Belki tam da bu yüzden, hiç de gönlüm olmayan bu aboneliğe ödemem gereken paranın 246 TL olduğunu söylemesi için başka bir memurun yardımına ihtiyaç duydu. “Oooohaaa”ydı. Gün yüzü görmemiş küfürlerimi adamların yüzüne yüzüne höykürmemek için hışımla evraklarımı alıp çıktım. Yeteri kadar olay çıkarmıştım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Binanın önünde çeşit çeşit taksi vardı ancak malum filmdeki hali ve dane dane benleriyle Robert De Niro yanaşıp “götürelim abi” dese bile taksiye binmem söz konusu değildi.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">İnsanın yağmur yağarken verdiği refleks bellidir. Ya koşarsın, ya şemsiye açarsın, ya da bir saçak altına saklanırsın filan. Ben yürüdüm. Aheste aheste yürüdüm. Sonsuz bir umursamazlıkla yürüdüm. Çünkü artık daha fazla sinirlenemeyecek kadar sinirli, bir damla daha ıslanamayacak kadar ıslaktım</span></div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-75587780636647333602013-08-13T15:52:00.000-07:002013-11-11T12:35:59.846-08:00İçim ürperiyor, ya evde yoksam?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Alarm çalıyordu. Alarm sesi, şu hayatta duymaktan nefret ettiğim seslerin en başında gelir. Kafamı yastığın altına gömüp ses giriş ünitelerimi kapatmaya çalıştım. Devekuşlarını düşünün. Çok düşünülecek tarafları yok kabul, şimdi tekrar konuya dönün. Alarm diyorduk. Nasılsa birazdan kapatır ve osura osura uyumaya devam ederdi, hep yaptığı şey. Ama alarm ısrarla çalıyor ve beklediğim hamle bir türlü gelmiyordu. Sinirle dönüp yatağın diğer tarafına baktım. Zaten bütün dönüşlerim sinirledir ancak konumuz bu değil. Sabahın köründe yerimden fişek gibi kalkmama neden olan şey başkaydı. Kendimi bildim bileli aynı yastığa baş koyduğum, her gece koynuna girip her sabah kollarında uyandığım kendim, bu sabah yanımda değildim!</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-0Me5GZtjGxY/Ugq4Frc2QJI/AAAAAAAAAkM/dwj5rwv4hkA/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="213" src="http://4.bp.blogspot.com/-0Me5GZtjGxY/Ugq4Frc2QJI/AAAAAAAAAkM/dwj5rwv4hkA/s320/1.jpg" width="320" /></span></a></div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Önce derin derin nefes alıp sakin olmaya çalıştım. Kim bilir, belki de henüz uyanmamıştım. Bütün gün saçma sapan ve karmakarışık şeyler düşünmekten bitap düşen zihnim, böylesi korkunç bir rüyayla benden intikam alıyordu belki de. Korkunç rüyalara kâbus denir diyecek olanlar, rica ederim çenenizi kapatın. Kâbuslar gerçektir. Yazı yazıyorum şurada, sizinle tartışamam. Neyse işte uyanmamış olma ihtimalim üzerinde biraz daha düşündüm ve bunu test etmeye karar verdim. Saçmalamayın lan sayın okurlar, elbette filmlerdeki gibi kendimi tokatlayacak değildim. Hemen işimi düşündüm ve akabinde koca bir hassiktir çektim. İşim aklıma geldiğinde sövüyorsam her şey normal ve aklım açık demekti. Ama hayır, her şey normal değildi. Ben yoktum lan! Kaşla göz arasında dana kadar kadını kaybetmiştim!</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Acaba tuvalete filan mı gitmiştim? Tabi ya, kim çişine karşı koyabilir ki? Hemen yerimden fırladım ancak tuvaletin kapısı ardına kadar açık ve içi sonuna kadar boştu. Salona baktım ama nafile. Zaten evde mutfak dışında bakılabilecek bir yer de kalmamıştı ama orada olmam söz konusu bile değildi. Ev ararken 'Nasıl bir şey bakmıştınız' diye soran emlakçıya, 'Mutfak olmasa da olur' demiş bir insandım nihayetinde. Kendimi koltuğa bırakıp bir sigara yaktım ve kafamı toparlamaya çalıştım. Acaba polisi mi arasaydım? Zaten nicedir eşkâlimi veresim vardı. Gerçi geçenlerde bunu anneme söylediğimde terliğini çıkarıp 'Orospu mu olacaksın başıma' diye başlayıp devamında bir kamyon sövmüştü. Allah var, iyi söver. Kadıncağız ne anladıysa artık… Ana yüreği tabi bi yerde. Her neyse işte, sonuç olarak anam aklıma gelince polisi bu meseleye bulaştırmamaya karar verdim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ben, bütün akşamdan kalmalığımla kendimi nerde kaybetmiş olabileceğimi düşünürken telefon çaldı. İş yerinden bir arkadaş. Normalde kimse beni hafta sonu erken bir saatte aramaya cesaret edemez. Yani belli ki bir şey olmuş. Panikle ‘Nerdesin?’ diye sordu. Kara haber nasıl da tez yayılıyordu. Ağzım çemçük bir vaziyette ‘Bilmiyorum’ dedim. ‘Uyanamadın yine di mi?’ dedi. O ‘yine’ kelimesindeki kinayeyi normalde uç uca ekleyip kendisinin götüne sokardım ama neyse ki acım vardı. ‘Çabuk gel, çalışıyoruz bugün unuttun mu?’ dedi. Ya ben kendimi unutmuşum adamın bana dediği lafa bak! Tam söylenmeye hazırlanırken benden önce işe gitmiş olabilme ihtimalim beni tarifsiz sevinçlere sürükledi. ‘Tamam be tamam öf!’ diyerek telefonu kapatıp hemen giyindim. Ha yeri gelmişken, sapık olanlarınızı şenlendirecekse söyleyeyim, bütün bunlar olurken son derece soyunuk vaziyetteydim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">İş yerinde beni tam bir hezimet bekliyordu. Hezimet kelimesini burada sırf artistlik olsun diye kullanıyorum. Yoktum yani, işe de gelmemiştim. Zaten mesai saatlerinde bile işe gitmeyen biri için bu şaşılacak şey değildi ama bir umuttu yaşatan insanı işte, n’apıcaksın. Hazır ordayken hayvan gibi çalıştırdılar beni. ‘Kendimi kaybettim, bırakın gideyim’ dedim ama dinletemedim. Anıra anıra güldüler bana. Aman da çok komik!!</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Çıktığımda gün akşama dönmüş, ağaçlar yapraklarını dökmüş, kuşlar gökyüzüne küsmüştü. Havada bulut vardı ve bu da dumanın sebebini açıklıyordu. Sonra birden vakitsiz bir yağmur başladı. Arkamdan tüm şehir ağlıyordu adeta. Meteorolojik durumu yeteri kadar dramatize edebildiysem geçiyorum. Sokaklarda başıboş dolaştım öyle. Her köşe başından karşıma çıkacakmışım gibi umutla baktım dünyaya. Sonra canım dondurma çekti, hep hüzünden oluyor bunlar. Aldım yedim tabi, hayat devam ediyor sonuçta. Dondurmamı yerken bile gözüm hep kendimi arıyordu. Ama sokaklar zalım, sokaklar hayındı. Hiçbir yerde yoktum. Zaten yorulmuştum. Bunlar da insan bacağı sonuçta, o kadar yürünür mü! Sikerim böyle işi deyip bir taksiye atladığım gibi eve geldim. Arama kurtarma çalışmalarıma sonra devam edecektim..</span></div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-16452740167460379872013-08-04T13:06:00.005-07:002013-11-11T12:36:34.657-08:00Oyuncak Toma<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"> <span style="text-align: left;">“Bana zebralardan bahset” derdim babama. “Masal istemem, zebralar getiriyor uykumu.” Alüminyum beş liralar vardı. Abimle tek gofret alırdık. Bir rüzgar esmişti de uçmuştu beş liram. “Kim buldu da gofret aldı” diye sayıkladım durdum o gece. Sonra devlet ağırlaştırdı parayı. Uçmadı bir daha ama gofret de istemedi canım sonra. Sünen bir dedikodu gibi sakız devri başlamıştı. Sünüyor muyduk, uzuyor muyduk bilemedim.</span></span></div>
</div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-IjE2E2gAsvY/Uf60AqtJAwI/AAAAAAAAAjg/iWQDMDjvHz0/s1600/c_1310900151.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="212" src="http://4.bp.blogspot.com/-IjE2E2gAsvY/Uf60AqtJAwI/AAAAAAAAAjg/iWQDMDjvHz0/s320/c_1310900151.jpg" width="320" /></span></a></div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Ne onlar?” dedim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Kocaman siyah bir çöp poşetinin içinde lacivert beyaz tekerlekli bir şeyler vardı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Oyuncak TOMA.”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Satılıyor mu?”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Hem de nasıl abi. Bir de zabıta çekiniyor bunlardan, polisle papaz olmamak için toplamıyor. Hangi seneydi? Vuzela mıydı o sene bile bu kadar hasılat olmadıydı. Allah bin bereket versin.”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Vuvuzela.”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Buyur abi?”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Vuvuzela. Vuzela değil.”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir haftalık beyaz sakallarını kaşıdı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Çorum’dan gelmiş birkaç gün önce. Hacıbayram’ın arka tarafında bekâr pansiyonunda kalıyormuş. Bana “abi” diyor. Alışkanlıktan. İşportacılar zabıtayla konuştu mu ona da amirim diye hitap ederler. Herkese rengine göre. Teyzeye abla, delikanlıya beyim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Çocuğa “Bak Süpermen, yeni TOMA’lar geldi. Haydi Süpermen yeni TOMA’lar” diye bağırıyor.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Neden Süpermen?” dedim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Böyle gördük biz.”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Nasıl gördün?”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Çok soru soruyorsun abi. Ne diyorsun? Alacaklı mısın?”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Nereden çıkardın. Seni ilk defa görüyorum.”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Öyle değil, yani alacak mısın? Almayacaksan şöyle ötede dur.”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Tezgâhın önünü kapatma diyemedi çünkü tezgâhı yoktu.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Birbirimizi duyamadığımız için, anlayamadığımız için çıkmıyor mu savaşlar? Mesela kavgalar “Ne diyon lan sen?” ile başlamıyor mu?</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir çocuk yanaştı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Ne var poşette?”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“TOMA. Yeni geldi. Alsana? Baban nerede?”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Hevesle bir tane çıkardı. Tekerleklerinin döndüğünü göstermek ister gibi eğilip yere sürttü. Bu beyaz sakallı adam bu çocuktan daha masumdu.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Su sıkıyor mu?” dedi çocuk. Alnına düşen saçı düzeltti. Küçük çocuklar kontra soru sordukları zaman böyle yapıyorlar.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">İşportacı bana baktı bir an. Sıkmıyor der gibi kaşlarımı yukarı kaldırdım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Su sıkmıyor ama bak burada mavi pencereleri var.”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Gene eğilip yere koydu. Çocuğun kaybolduğunu fark etmedi.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Hani iyiydi satışlar?” dedim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“İyiydi de bu akşam biraz serin. Ortalık sakin.”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Az önce çıkardığı TOMA’yı poşetin önüne koymuştu. Başka bir çocuk geldi.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Satıyor musun amca?”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Evet Süpermen. Bak çok kalite bunlar. Tekerleklerine bak.”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Kepçe var mı?”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Ne kepçesi?”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Baya kepçe kepçesi.”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Gene bana baktı adam.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Yok” anlamında kaşlarımı kaldırdım. Sanki patron bendim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Bak su sıksaydı iyiydi. Bu kadar ayakta kalmazdın. Şimdiye odanda karpuzunu kesmiş olurdun” dedim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Neden su sıkacak? Su tabancası mı bu?”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Yahu bilmiyor musun?”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Biliyorum da. Oyuncak bu nihayetinde, göreve çıkmayacak ya?”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Çocuk bu, her gördüğünü ister.”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Senin işin yok mu?”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Gideyim mi?”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Estağfurullah da, yani…”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Birden ıslak ve inik meşin top sesiyle uçarak gelen çakmak gibi bir şey poşete çarptı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Kaç!” dedim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ortalık dumana boğuldu. Caddenin karşısından bir kalabalık bizim olduğumuz yöne doğru koşuyordu. Poşetini sırtlayıp arkamdan geldi. Hızlandık. Burnumun içi, gözlerim feci yanıyordu. Arkamdan “Bu ne la?” diye bağırdı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Koşmana bak, uzaklaşalım buradan” dedim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Birkaç metre sonra arkamdaki ayak sesleri kesildi. Ipıslak gözlerle geri döndüm. Yerde yatıyordu. Poşetteki oyuncak TOMA’lar etrafa saçılmış. Yanına çömeldim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Bu ne la?” dedi hırıltıyla. O da gözyaşlarına engel olamıyordu. “Abi ağlatıyor bu, ne biçim yakıyor!” Elimi başının altına koydum. Avucum kan oldu.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Üç tekerlekli bisikletim devrilince yaralı bir maymun görmüş gibi üzülürdüm. Yıllar geçti. Dağ bisikletim her yere serildiğinde, “Yakışıyorsun yere” dedim hep. Alıştım mı, büyüdüm mü bilemedim. Abim benden çok önce ihtiyarlamıştı. Sakız alırdı, zebraları anlatırdı. Bir gün karga tulumba götürdüler abimi. Zaten çok birleştirici bir insan olmuştur hep, karga ile tulumba bile bir cümlede birleşti onun sayesinde. Hayvanat bahçesine götürmedikleri için oluyordu bütün bu zincirsiz çağrışımlar. Korkuyordum galiba kapatılmış aslanlara bakmaya. Yaşım da mı tutmuyordu acaba, yoksa çişimi mi tutamıyordum, hatırlamıyorum.</span><br />
<div>
<br /></div>
</div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-48474372536741989462013-07-25T15:55:00.000-07:002013-11-11T12:37:14.579-08:00Gitti Diyemediklerimiz<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-jghE7N1kdKg/UfGsXHaznkI/AAAAAAAAAiw/aQZ9EfsnXk8/s1600/2mee83m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="224" src="http://2.bp.blogspot.com/-jghE7N1kdKg/UfGsXHaznkI/AAAAAAAAAiw/aQZ9EfsnXk8/s320/2mee83m.jpg" width="320" /></span></a></div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Aslında ne anlatacağımı bilmiyorum. Birkaç gündür çalışayım diye şu koltuğa oturuyor ve öyle duruyorum. Dünya durmuyor. Onca şey oldu durmadı. Hakkında ileri geri konuşmak istemem ama ben bu kadar gamsız bir gezegen daha görmedim. Koltuk diyordum.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Akşamüstü babam gelip koltuğa oturdu. Baktı bana. Öyle bir baktı ki içimdeki civcivler oynayıp zıplamaya başladı. Babamın bakışları öyledir, kaç yaşında olursanız olun içinizi civcive çevirir. “Sarılayım mı biraz?” dedim, gülümsedi. Sonra kaybolup gitti işte.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Hayal görmenin en kötü tarafı dokunma isteğinizi karşılayamamaları. Yoksa birtakım Anıların aralarında mutlu görüntülere rastlamak halen mümkün. Ölülerin en kötü huyuysa konuşmamaları. Keşke Allah hiç olmazsa bu kadarını ayarlasaydı. Babaların sesi çok özleniyor.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Şu pencereden bakınca amcamın evi görünüyor. Amcamla babam emekliliklerinde arıcılığa merak salmışlardı. Gece gündüz onlarla ilgilenip arılara evcilleştirmeye çalışıyorlardı. Avuçlarına arı alıp “Bal mı yapıyormuş benim oğlum” diye seven iki adam düşünün. Biraz delirmiş olduklarını görüyor ancak kimseye çaktırmıyorduk. Sonra babam gitti işte. Amcamın ağlamalarına dayanamayan arılar da gitti. Sonra amcam da gitti zaten. Hiçbirini tutamadık. Arkalarında boş kovanlarla birkaç kavanoz bal bıraktılar. Uzun süre kahvaltılarda bal yerken hiçbirimiz konuşamadık.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Gidiyorlar yani, tutamıyorsunuz. Öldüler de diyemiyorsunuz öyle dikten. Önce balların filan bitmesi gerekiyor, birinin cesaret edip ayakkabılarını kapının önünden çekmesi gerekiyor, çay içmeyi çok sevdikleri bardaklarını gidip mezarlarına gömmeniz, içine su koyup bazı kuşların oradan su içtiğini görmeniz gerekiyor. Ölümün en anisi bile öyle birden tesir etmiyor vücuda. Zamanla geçer deniliyor, zamanla geçmiyor, şekli değişiyor. İşte böyle kullanılmayan anıları sakladığın dolapta biriken tozlara bakıp başka şeyler düşünmeye çalışıyorsunuz mesela. Mesela diyorsunuz ki toz esasen doğada kendiliğinden varolan bir şey değil, medeniyetin bize kötü bir hediyesi. Bir ara şuranın tozunu alayım diyorsunuz, şimdi ufo görsek çok tatlı olmaz mı diyorsunuz, şahsi bir ejderha alabileceğiniz günlerin gelmesini diliyorsunuz filan. Zaman geçiyor.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">İnsanın arada bir kendisinin de tozunu alması gerekiyor. Yaşadıklarına şöyle bir bakıp hatıralarını yeniden katlaması ve güzelce yerleştirmesi gerekiyor. Böyle anlar bir parça da sessizlik gerektiriyor. Şimdi izninizle içimden bir dua söyleyeceğim. ”İyi ki yaşadılar” dediğimiz tüm ölmüşlerimiz için.</span><br />
<div>
<br /></div>
</div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-5253671187134558452013-07-23T04:36:00.000-07:002013-11-11T12:37:39.078-08:00Olur Bazen Böyle<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-2mFjymiEnUg/Ue5pva0kV7I/AAAAAAAAAig/pGHHh7qNKgk/s1600/zxfghmk6.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="224" src="http://4.bp.blogspot.com/-2mFjymiEnUg/Ue5pva0kV7I/AAAAAAAAAig/pGHHh7qNKgk/s320/zxfghmk6.png" width="320" /></span></a></div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Seni merak ettim, dedi. Şaşılacak şey değil. Sizi seven bir kadın, sizi merak eder. Uzun zamandır görüşmüyorduk. İzimi kaybettirmeyi becerebiliyorum hâlâ. Bu adil değil, haklısınız. İnsanları tedirgin etmek doğru değil. Ama ben yalnız ölmeyi seviyorum. Yapacak bir şey yok.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Yemek yiyor musun, dedi. Sizi seven bir kadın sevmeyen bir kadının soruları arasında fark vardır. Bu soruyu en son ne zaman duydum? Hatırlayamamak ne fena. İçimden ağlamak geldi ama paketimi bitirdiğim günden sonra ağlamayı bıraktığım için vazgeçtim. Yiyorum, dedim, köpek gibiyim endişelenme. Köpek gibi olduğum doğru.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bahçesindeki çiçekleri anlattı bana. Benim için diktiği armut ağacının nasıl serpildiğini filan. “Armut biraz ironik değil mi?” dedim. Öyle düşünmediğini söyledi. Öyle düşünmez zaten. Ben olsam düşünürüm belki ama o düşünmez. Onunla aramızda şöyle bir fark var:</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">O, iyi biri.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ben, kötü biri değilim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Sormasa anlatmam. Sordu, yine de anlatmadım. Kaybettiklerimi duyunca kendini kötü hisseder çünkü. Sizi seven bir kadının başka bir farkı da budur. Siz kaybettikçe o eksilir. Eksilmesini istemedim, gerek yok. Yakın bir zaman önce babasını kaybetmiş meğer. Duyunca eksilmedim. Baş etmenin bir yolunu bulacak nasılsa, herkes bulur.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Beni özlediğini söyledi. Biri bana bunu söylediğinde taş kesiliyorum, kim olursa… Çünkü ben kimseyi özlemiyorum. Hayatta veya kendinde olmayanlar hariç. Böyle olduğu için üzülmeli miyim? Böyle olduğu için üzülmedim. Ama “Üzgünüm” dedim. Bu beni kötü bir yalancı yapmaz. Üzgündüm çünkü beni özlüyordu. Aslında üzgün de değildim. Belki de bu beni kötü bir yalancı yapar.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“O Zebra Gibi olan Pijamaların eskidi mı?” dedi. Sizi seven bir kadın pijama…</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Hayır eskimedi. O Pijamaları yine giyiyorum bazen. Hâlâ bağıra çağıra şarkı söylüyorum, sabah kalkmamak için yüzlerce bahane buluyorum, yeri gelince ağız dolusu küfrediyorum filan. Artık kimsede eskisi kadar iz bırakmıyorum ama. Bırakırsam kaybettiriyorum. Kaybettiremediysem cinayet mahalline dönüp yaptığım şeye bakıyorum. Eserimle gurur duymuyorum ama başka bir şey de hissetmiyorum. Bir sigara yakıp yürümeye devam ediyorum. Çünkü umurumda değil. Çünkü üzgünüm, ama umurumda değil.</span></div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-47353343960592352432013-07-21T13:25:00.001-07:002013-11-11T12:37:59.834-08:00Benimde Bisikletim Vardı.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-4ukX_eo_jhA/UexC2U3aINI/AAAAAAAAAhs/S0cMpQL2tik/s1600/BGjNE3OCEAEbDX_.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="320" src="http://2.bp.blogspot.com/-4ukX_eo_jhA/UexC2U3aINI/AAAAAAAAAhs/S0cMpQL2tik/s320/BGjNE3OCEAEbDX_.png" width="241" /></span></a></div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Erikli marka suyun erik aromalı olduğunu sandığım ama erik tadı alamadığım için kafamın karıştığı yıllar. Otobüslerde şişe gazoz verilen yıllar. Spor ayakkabısı görünümlü veya kapağı mıknatıslı kalem kutularına, lokomotif kalemtıraşlara meftun olunan zamanlar. İlkokuldayım. Erzurum'da bir mahallede oturuyoruz. Komşu çocuklarından arkadaşlar edinmişim. Üst katımızdaki Ercan. Ercan, çişi gelince yolun ortasına işeyebilen bir çocuk. Dışarıdayken susarsa annesi bir kavanoza su dolduruyor, ipe bağlayıp sarkıtıyor. Para istiyor, para mandala sıkıştırılıp atılıyor. Parayı alıyor, mandalı bahçeye fırlatıyor.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Sinan, yan apartmanda. Aynı zamanda sınıf arkadaşım. Bazen onlara gidiyorum. Yan komşunun mikadolarıyla vakit geçiriyor, televizyonda iki küçük Japon köstebeğin çizgi maceralarını izliyoruz. Sinanın’nın annesi parkeleri cilalıyor. Kayıyoruz. Genel seçimler yaklaşmış. ANAP’ın şarkıları çalıyor. “Hadi bakalım sandıklara, iki binli yıllara” Sinan’nın kız kardeşi annesine bakıyor: “Anne, oyumuzu ANAP’a verelim ne olur!”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Mavi önlük giyen, kel ve bıyıklı, stokçu bir mahalle bakkalımız var. Arkadaki karanlık depoda tüpler, toz şeker çuvalları filan istiflenmiş. Dükkânın içi mis gibi deterjan, bisküvi ve ekmek kokuyor. Kapağının ortası camlı teneke kutularda kiloyla gofret ve bisküvi satılıyor. Bozuk para bulduk mu koşuyoruz bakkala. Bendeki para genellikle az olduğu için sade gofret seçiyorum bir tane. Ercan çikolata alıyor. Bazen ne alacağımızı bilmiyoruz. Avucumuzdaki parayı gösterip “Buna ne olur?” diyoruz adama. “Sakız olur” diyor.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bütün gün sokaklardayız. Akşam eve kirli ellerimizde bakteri ordularıyla geliyoruz. Ayaklarımızdaki Sümerbank lastik ayakkabılar, evde bastığımız her yeri leş gibi kokutuyor. Bir sokak ötede Diş Hekimliği Fakültesi var. Can ve Mustafa ile birlikte fakülte binasının arkasındaki çöplüğe gidiyor, sokak köpeği gibi eşeleniyoruz. Yoldan geçen teyzeler kızıyor. Bazen bekçi kovalıyor, gene geliyoruz. Vesikalık fotoğraf büyüklüğündeki diş filmlerini toplayıp biriktiriyoruz. O vakitler biriktirmek moda.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">1991 sonbaharı olması lazım. Okullar açılmak üzere. Ablama üç yaşındayken alınmış üç tekerlekli kavuniçi bir bisiklet vardı. Evin önü yokuş. Her gün onlarca kere yukarıdan aşağıya kadar kızak kayar gibi iniyordum. Bir akşam gene böyle oynarken yan sokaktan bizden büyük bir kaç çocuk geldi. Alçak bir duvarın kenarına gidip muhabbete başladılar. Şimdiki gibi küçük kutularda satılan küçük oyuncaklardan o zaman da var. Helikopter çıkıyor çoğundan. Helikopter bildiğimiz en teknolojik alet. Havada uçarken görsek gözlerimizi alamıyoruz. Neyse, birisi elindeki kutudan mavi bir helikopter çıkardı. Kibrit bulmuşlar, yakacaklar oyuncağı. Bisikleti kenara koyup yanlarına gittik. Sinan yok galiba ama Ercan’la beraberiz. Helikopter tutuşturuldu. Yavaş yavaş eridi. Damlıyordu. Muhteşem bir görüntü. Ağzımız açık bakıyorduk. O sırada abilerden biri bisikletime binmek istedi. Korktuğumdan hayır diyemedim. Bisikleti aldı, bir aşağı bir yukarı gitmeye başladı. Bu sırada çok başka bir şey oldu. Ceplerinden bir başka kibrit kutusu çıkardılar. Yaklaşıp baktık. İçinde bir çekirge.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Ne yapacaksınız ki?” dedim. “Ayı, böceği yakacak” dedi biri. “Ayı kim?” Ağzıma bir tokat yedim. Bir takım ışıltılar parladı gözümün önünde, bir çınlama… “Sen bana ayı diyemezsin lan it!”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Tanışmış oldum onunla. </span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ağlamadım ama gözlerim yaş doldu. Burnum ve üst dudağım zın zın diye sızlıyordu. Biraz uzaklaşıp duvarın dibine çömeldik. Ercan’ın çişi gelmiş, çıkarıp işedi. Beni de birden çok uyku bastırdı. Yatağımda olmak istedim. Fakat çekirgeyi de merak ediyordum. Bir kibrit çakıp kutuyu yaktılar, duvarın üzerine koydular. Erimiş mavi helikopterin yanında kutu kor oldu. Tuhaf bir ses duyuldu o anda. Derinlerden gelen bir araba freni sesi gibi. Uzaktaki bir yavru kedinin miyavlaması gibi. Kısa sürede kül oldu kutu. Bakakaldık. Abiler güldü. Birbirlerine el şakası yaparak gittiler. Gözlerimi ovuşturdum. Duman, plastik yanığı ve başka garip bir kokunun daha olduğu yere yaklaştık. Ercan hâlâ donunu topluyordu. Mavi-siyah, yuvarlak bir leke vardı bir metrelik duvarın üstünde. Yanında ise gri-siyah kül. Arasında minicik bir bacak gördüm. “Bacak var lan” dedi Ercan. Bisikletim gitmişti. Burnum ve gözlerim yanıyordu.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bakkalın oğluymuş o ayı. Bisikletimi çalan da kardeşi. Öğrenince bakkala koşup bisikletimi geri istedim. “Bana mı sordun verirken?” dedi. Birkaç gün sonra arka tekerleği yanmış bir şekilde Sinan’ların apartmanının kömürlüğünde bulduk. Sonra Ercan’la Sinan ve kız kardeşini alıp çekirgenin küllerini gömdüğümüz arka bahçeye gidip rabbiyesiri okuduk. Bir diş filmi koymuştuk mezar taşı yerine.</span><br />
<div>
<br /></div>
</div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-90256020070067591812013-07-20T03:50:00.000-07:002013-11-11T12:38:28.979-08:00Bizim Haberlerimiz<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-3duaVGOo49c/UeqqK6ZH1CI/AAAAAAAAAhU/LTy-cgh3kcM/s1600/Efemera_20120219131457_5763_7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="239" src="http://3.bp.blogspot.com/-3duaVGOo49c/UeqqK6ZH1CI/AAAAAAAAAhU/LTy-cgh3kcM/s320/Efemera_20120219131457_5763_7.jpg" width="320" /></span></a></div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<b><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Kürdan Fabrikasında Yangın</span></b><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
Dün akşam kürdan fabrikasında çıkan yangın borsayı altüst etti. Et ve patlamış mısır dibe vururken, serçe parmak tırnağı hisseleri güne artışla başladı. Kibritte kıpırdanma görülüyor. Uzmanlar piyasaları rahatlatmaya çalışıyor: “Döner yememek çözüm değil” Konu ile ilgili görüştüğümüz kürdan kralı Şemsettin Küçüksu üzgündü: “Elektrik kontağından mı çıkmış yoksa yavru bir ejderha mı bilmiyoruz. Yirmi yıllık imparatorluk yıkıldı. Toplamda iki buçuk milyar kürdan pert. Elimizde kalanlar ise aşağı yukarı yedi bin ki onlar da geçen sezonun kalan ürünleri. Bu ancak birkaç esnaf lokantasına yeter. Ülkem adına üzgünüm.”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
<b>Süngerlere Bir Şey Olmadı</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
Yangının ancak sabaha karşı kontrol altına alınabildiği, konu ile ilgili olarak birkaç çakmak taşının ve o gün okuldan kaçan altı yaşında bir ejderhanın gözaltına alındığı da gelen haberler arasında. Çakmak taşlarının kimlikleri ile ilgili güvenlik nedeniyle bilgi verilmedi. Uzmanlar olayın nispeten sevindirici olan başka bir boyutuna dikkat çekiyor: Hemen bitişikteki sünger fabrikası. Yanda bulunan ve bulaşık süngeri üretilen tesisin de ciddi bir tehdit yaşadığı ancak zamanında yapılan müdahale nedeniyle en azından süngerlerin ucuz atlattığı konuşuluyor. Mikrofonumuza konuşan Çağdaş Tüketiciler Derneği Başkanı Saffet Özleğen: “Bu keşmekeşte bir de ev kadınları protesto eylemleri yapabilirdi. Beraberinde bulaşık deterjanları da çok olumsuz etkilenebilirdi. Tanrı bizi korudu. Yukarıdan bize baktı ve bu musibet şimdilik size yeter dedi.” şeklinde konuştu. </span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
<b>Biz De Ekmek Yiyoruz</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
Sığır Yetiştiricileri Birliği de olaya müdahil oldu. Birlik Başkanı yaptığı açıklamada: “Sığırlar elimizde kaldı. Fiyatlar düştü. Nasıl oluyor anlamıyorum? Kürdan yoksa çatal var, yorgan iğnesi var… Günahtır. Biz de ekmek yiyoruz.”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
<b>İthal Kürdanlar Geliyor</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
Dış Ticaret Bakanı ise, derhal harekete geçerek kürdan ithalat ihaleleri açtıklarını, İsveç, Rusya ve Almanya’dan teklifler olduğunu, ancak bunun biraz zaman alacağını belirterek vatandaşlardan sabırlı olmalarını istedi.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
<b>Yengen Tas Kebabı Yapmıştı</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
Görgü tanıklarından M.K. (30) pişmandı: “Yangın ilk çıktığında kürdanlardan birinin sesini duydum. Koştum duvarın yanına geldim. Dumandan göz gözü görmüyordu. Küçük pencereden atlayıp yaralanmış. Ben de öncesinde sofradaydım. Ayıptır söylemesi yengen tas kebabı yapmıştı. Kürdanı görünce dayanamadım. Ne bileydim böyle olacağını. Kibrit de pahalanmış aksi gibi.”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
<b>Ya Hava Durumu.</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b>
Meteoroloji genel müdürlüğü yaptığı açıklamaya göre balkanlar üzerinde gelen çöl sıcakları bir hafta boyunca ülkeyi yakıp kavuracağını açıkladı. Serin havalara fırsat bilip ağacın altında uzanıp uyumaya çalışan oruçlu Nizamettin sıcakların geleceğini duyunca hemen ayaklandı başını kaldırarak havada bulut olup olmadığını kontrol etti. Nizamettin tek başına ayaklansa da hükümet bunun halk ayaklanması olarak algıladı ve Nizamettin’i meclise davet ettiler. Şu an itibariyle Nizamettin mecliste ve hava durumu tahmin bakanının sorularını yanıtlıyor.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Hava durumu tahmin bakanı “Nizamettin nedir bu isyan neden ağacın altında aniden ayaklandın?” </span><span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Nizamettin</span><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"> “ çok zoruma gidiyor sayın bakanım, neden kendi sıcaklarımızla yanmıyoruz da el alemin sıcaklarıyla yanıp kavruluyoruz, balkanlarda gelen sıcaklar zoruma gidiyor” dediğinde bakan </span><span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Nizamettin</span><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"> i haklı bulup, </span><span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Nizamettin</span><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"> mağdur olmasın diye </span><span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Nizamettin</span><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"> in serinlemesi ve sıcaklarda etkilenmemesi için </span><span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Nizamettin</span><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"> e bir şemsiye ve insan vücudunun münasip bir yerine takılarak çalışan bir mini vantilatör verir ve </span><span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Nizamettin</span><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"> i ikna ederek ağacın altına gönderir.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
<b>Ve Spor?</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b>
Ceza sahasında patlayan top faciaya sebep oldu… Ünlü hentbolcu şike yaptı kimsenin ruhu duymadı… Hakemi nasıl da dövdüler… Ayrıntılar arka sayfada!</span><br />
<br /></div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-16384950645936591862013-07-17T13:08:00.000-07:002013-11-11T12:40:34.273-08:00Şöhret!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-Z9L1MVjwtkw/Ueb6XA_PGNI/AAAAAAAAAfU/LaHxaVy_k1o/s1600/man1-733828.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-Z9L1MVjwtkw/Ueb6XA_PGNI/AAAAAAAAAfU/LaHxaVy_k1o/s1600/man1-733828.jpg" /></span></a></div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #474b4e;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span>
<span style="color: #474b4e;"><span style="line-height: 18px;">Her şey blogumla ilgili övgü dolu sözlerin ulusal gazetelerin birinde sürmanşet yayınlanmasıyla başladı.</span></span></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #474b4e;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span>
<span style="color: #474b4e;"><span style="line-height: 18px;">Ünlü biriydim artık. Dönüşü olmayan bir yola girmiştim. Tüm gözler bana çevrilmişti. Her hareketim olay olacak, her sözüm hadise yaratacaktı.</span></span></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #474b4e;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span>
<span style="color: #474b4e;"><span style="line-height: 18px;">Şamşırmış vaziyetteydim. Sıcaktan beynim büzüşmüştü. Bakkala gidip içecek soğuk bir şeyler alayım da şuurum açılsın dedim ama o da nesiydi? Artık öyle palas pandıras bakkala filan gidemezdim. İç organlarıma varana kadar fotoğraflarımı çekmek isteyecek gazetecilere bakkal poşetleriyle yakalanıp aleme madara olmaya niyetim yoktu. </span></span></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #474b4e;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span>
<span style="color: #474b4e;"><span style="line-height: 18px;">Derhal gidip kendime bir çift göz kaş çizeyim dedim. Zira kargaların bok yeme saatine kadar oturmuş ve henüz gözlerimi yumalı birkaç saat olmuşken apartman temizlikçisinin ısrarlı zil darbeleri neticesinde uyandırılmıştım. Bu da uykusunu alamamış canım yüzümün, üstünden dozer geçmiş gibi görünmesine yol açmıştı. </span></span></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #474b4e;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span>
<span style="color: #474b4e;"><span style="line-height: 18px;">Pudra zımbırtılarının başına geçip doğaçlama bir teknikle avucuma doldurduğum pudrayı yüzüme sürerken apartman temizlikçisini işten çıkarmaya karar verdim. Ne münasebetti canım. Belki ben orda Nobellik bir şey yazıyorum!! Benim konsantrasyonumu bozmaya ne hakkı var yani! Kadını kovacaktım. Hatta apartmandaki herkesi kovacaktım. Ben artık başka bir sınıfa mensuptum ve etrafımda bu sınıftan olmayan kimseyi görmek istemiyordum. Böyle söylene söylene pudramı sürerken korkunç neticeyle karşılaştım. Oha amına koyim bu ne lan! Bülent Ersoy’a benzemiştim. Hemen gidip tuz ruhuyla yüzümü kazıyana kadar yıkadım. Zaten bu sıcakta pudra mı sürülür! Fakat bu haldeyken çıkamam. Aklıma harikulade bir fikir geldi. Güneş gözlükleri!! Dana kadar gözlükleri taktığımda yüzümle ilgili bir problemim kalmadı. Kafamın tepesinde, her bir teli başka yöne savrulmuş saçlarımın bağımsızlıklarını ilan etme girişimlerini de bir şapkayla bastırınca kafa kamuflajımı tamamlamış oldum. Tam oldu bu iş çıkayım diyordum ki götümdeki şortun deniz şortu olduğunu fark ettim. Ben yaşamaya üşeniyorum bir de kalkıp üstümü mü değiştiricem! Sikerim böyle işi deyip dışarı çıkmaktan vazgeçtim.</span></span></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #474b4e;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span>
<span style="color: #474b4e;"><span style="line-height: 18px;">Sakin sakin oturdum biraz. Yakında yağacak olan kitap teklifleri için 2 satır bir şey yazdım. Gerisini de yazarım yea n’olcak, atla deve değil sonuçta. Birazdan röportaj yapmak için telefonum çalmaya başlardı. Kim bilir ne abuk sabuk şeyler yazardı o ipneler. Ben içimdeki atlardan söz ederken onlar yatak odasını işin içine karıştırırlardı. Tüm iyi niyetimle yatak odasından uyumayı kast ettiklerini düşünüp uyku vaziyetlerimin çok randımanlı olmadığını söylerdim mesela. Sonra da “Yatağında bir at olmadan uyuyamıyor!!” diye manşet. Yuh anasını satiyim, öyle manşet mi olur lan! Hiçbir gazeteye röportaj vermemeye karar verdim.</span></span></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #474b4e;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span>
<span style="color: #474b4e;"><span style="line-height: 18px;">Şöhret bana gitgide ağır gelmeye başlamıştı. Hiçbir şeyden mutlu olamıyordum. Sefa pezevengi olmuştum artık. Uyuşturucuya başlarsam bu yükün biraz hafifleyeceğini düşündüm. Ancak evde bu anlamda hiçbir sikim yoktu. Ne biçim ev lan bu! Evimi de kovmayı aklıma koydum ama bu iş için bir yerlerden ödül mödül almayı beklemem gerekecekti. Fakat uyuşturucu için bekleyecek durumum yoktu. Krize girmiştim. Uyuşturucu işte böyle lanet bir şeydir. Yokluğunda çıldıracak gibi olursunuz. Buzdolabında artık hangi aklı evvel arkadaşım aldıysa bir sebzelik dolusu marul vardı. Herhangi bir yiyeceği aşırı miktarda tükettiğinde kafa yapacağına inanan bir abimin bu tezini denemek üzere marulları yemeye başladım. Ama ikinci yaprağa geldiğimde canımdan bezdim. Böylece uyuşturucu işi de mantara bağladı.</span></span></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #474b4e;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span>
<span style="color: #474b4e;"><span style="line-height: 18px;">Gazeteci korkusundan dışarı çıkamıyordum ama geçenlerde beni bi temiz döven evime de sığamıyordum bir türlü. Sıkıntım iyiden iyiye kendini gösteriyordu artık. Birkaç arkadaşımı aramayı düşündüm ama onlar benim halimi nerden anlayacaklardı sanki. Hepsi sahteydi. Sırf şöhretimden faydalanmak için yanımdaydılar. Dost bildiklerim iki dakkada yalan olmuştu. Vay yavşaklar. Arkadaşlarıma çok sinirlenip hepsini kovmaya karar verdim. Doyumsuzluktan mütevellit bir ara gay filan mı olsam diye de düşündüm fakat erkek pipisi ellemeyi yüreğim kaldırmayacağı için o işten anında vazgeçtim. Herkes beni musmutlu sanıyordu ama ben o gösterişli hayatımda herkese gülücükler saçarken içimde hep ağlayan bir palyaço vardı, ya da her ne bokumsa işte. Yalnızdım. Yapyalnızdım. Kimseye güvenemiyordum. Evden çıkamıyordum. Hiçbir şeyde teselli bulamıyordum. Bu şöhreti kaldıramıyordum…</span></span></span><br />
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-2916013476742795072013-06-26T01:12:00.000-07:002013-11-11T12:41:04.019-08:00Tımarhane Notları #2<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-0q6M9u81Tck/UcqhIvs1bSI/AAAAAAAAAeg/8oIYeyzP3Gk/s1600/kuru-kafa-ilgin%25C3%25A7-karakalem-%25C3%25A7al%25C4%25B1%25C5%259Fmalar%25C4%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="213" src="http://1.bp.blogspot.com/-0q6M9u81Tck/UcqhIvs1bSI/AAAAAAAAAeg/8oIYeyzP3Gk/s320/kuru-kafa-ilgin%25C3%25A7-karakalem-%25C3%25A7al%25C4%25B1%25C5%259Fmalar%25C4%25B1.jpg" width="320" /></span></a></div>
<div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Doktor Senem hanım, florasan lambanın ışığında büyük bir ciddiyetle beyin tomografime baktıktan sonra yakın gözlüklerini burnunun ucuna kadar itip bana döndü ve “Size 3 vakte kadar bir yol görünüyor” dedi.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">‘Son Nefes Turizm, sizleri sürprizlerle dolu bir yolcuğa davet ediyor. İmamın kayığıyla öldüğünüz yerden alınıyor ve yol boyu elinizi kefeninizin cebine sokmuyorsunuz.’ türünden cümleler kafamın içinde dolaşmaya başladı. Takdir edersiniz ki, bir doktor bir yoldan bahsediyorsa kesinlikle iyi bir şey söylemiyordur.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Esasen Doktor Senem hanım da birçoğumuz gibi kritik durumlarda esprili görünmek adına saçmalayanlardan biri. Bunun bir de kontrolsüzce yapılanı var. Mesela bir arkadaşım, aşık olduğu adamdan hiç beklemediği bir anda evlilik teklifi alınca oldukça belirgin bir biçimde osurmuş. Bana kalırsa götüyle cevap vermiş. Tabi evet mi hayır mı dediğini bilemiyoruz. O dili henüz çözemedik. Neyse, şimdi mutlular ve bu utanç gecesini hiçbir ortamda anmayarak unutmaya çalışıyorlar. Oysa bir şeyi anmamak, onu unutmak anlamına gelmiyor.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Senem hanım, çok yaratıcı bulduğu bu esprisine gülmediğimi fark edince koridordaki görevliye 47 numarada yatan nörolog Muharrem Hanım’ı çağırmasını söyledi. Bir kadın için talihsiz bir isim. Ama Muharrem Hanım’ın talihsizlikleri bununla bitmiyor. Tıp fakültesindeyken tanışıp sevişerek evlendiği kocasını, erken biten bir iş gününün ardından döndüğü evinde yatakta biriyle yakalamış. Bir adamla. Üniversiteden hocaları olan, ismi Muharrem olan bir adamla. İnsan, isminin kaderini yaşar derken kastettikleri şey bu olmasa gerek. Muharrem Hanım’ın o gün itibariyle başlayan kahkahalarını hiçbir doktor durduramayınca ailesi çareyi buraya yatırmakta bulmuş. Benim için bir sakıncası yok, gülen insanları her zaman sevmişimdir.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Muharrem Hanım şen kahkahalarıyla odaya girdiğinde Senem hanım ona halen florasan lambanın önünde duran beyin tomografimi işaret ederek ne düşündüğünü sordu. Senem hanım, bu güleç hanımefendinin tıp bilgisine sık sık başvurur. Muharrem Hanım ise filmi biraz inceledikten sonra koşarak yanıma geldi ve ellerimi sımsıkı tutarak büyük bir mutlulukla “Tebrik ederim, baba oluyorsunuz!” diye çığlık attı. Doktor Senem masasının altındaki zile basarak içeriye çağırdığı hasta bakıcıları Muharrem Hanım’ın ilaçlarını aksatmış olmalarıyla ilgili azarlarken ben kadından ellerimi zor kurtarıp kendimi dışarı attım.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Aslında tomografide ne olduğunu görmek için tıp eğitimi almış olmak gerekmiyordu. Sol Frontal lobumda ( kalbimde ) büyük bir boşluk vardı ve yaşadıklarım beni yanıltmıyorsa, kolay kolay dolacağa da benzemiyordu.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Deli olduğumu düşünmeyin lan deli olan Muharrem hanım.</span></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-3208007261333001562013-06-20T12:56:00.000-07:002013-11-11T12:41:31.590-08:00At Kafası<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-XijEFuayt7U/UcNd9_tSqZI/AAAAAAAAAdo/6IRQcpvxgc0/s1600/AT-KAF~1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-XijEFuayt7U/UcNd9_tSqZI/AAAAAAAAAdo/6IRQcpvxgc0/s1600/AT-KAF~1.JPG" /></span></a></div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Çok sevgili panpiş okurlarım;</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Yazma işini gayetiyle kolpaya bağladığımın farkındayım, herhalde yani lan, ne sandınız. Ne yaptığımı bilen biri olmasam da ne yapmadığımı bilen biriyim en nihayetinde. İçinizden bazı Allahsızlar gerek mailleriyle olsun gerek twitter falan dalgasıyla gerekse efendime söyleyeyim işte telefonla taciz filan bu şekil hareketlerle üzerime üzerime gelerek üzerime üzerime geliyorlar. Tam olarak ne yaptıklarını ben de bilmiyorum :/ Ayrıca içinizden hemen hemen hepinizin akıl hastası olduğunu düşünüyorum ve bu beni çok tahrik ediyor sdfsdfsddsd. Saçmalamayın lan, düzgün düşünün. Tahrik vaziyeti yok. Oh yes.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Esasen ben de nerdeyse her gün bir şeyler yazayım diyorum tamam mı. Böyle ne bileyim işte sessizlerin sesi, dişsizlerin dişi, böbreksizlerin böbreği olayım istiyorum. Kelebek etkileri yaratayım, barış elçisi olayım, fokları kurtarayım istiyorum :/ İyice delirdiniz. Delirmeseniz iyiydi.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Geçen at çiftliğine gittim mesela. Atlar vardı işte. Biniliyor filan, acayip. Erkekler tuvaletine at sıçmıştı la sdfgsfdgsfdgs. Niye böyle davrandı hiç anlamıyorum :/</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Sonra mesela birtakım düğün müsamerelerinde bulundum. Oyun havası dinlemekten kafam cücüklendi :/ Sonra yurt dışına çıktım birkaç ülke gezdim cicişler vardı orada bir şey yapamasamda uzun uzun peşlerinde baktım</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bunun dışında bir sürü ipnelikler filan oldu ama gördüğünüz gibi canım yazmak istemiyor :/ Bütün bunları, canımın yazmak istemediğini görün diye yazdım. Ama bi ara şeyapçam yani, rahat olun :/</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Öbüyorum mıncırıklarınızı. Canlarım. Laaaaaağğn!</span><br />
<div>
<br /></div>
</div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-13242632089213810292013-06-19T13:39:00.002-07:002013-11-11T12:40:13.172-08:00Memleketin anası sikiliyordu ve biz…<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
<span style="color: white; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><b style="background-color: black;">"Memleketin anası sikiliyordu ve biz, </b></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: white; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><b style="background-color: black;">elimizden bi şey gelmediğinden, bütün gün içip her şeye gülüyorduk."</b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-8CTM1iQaWPM/UcIXBhcN5XI/AAAAAAAAAdY/LryvW7CQ9TE/s1600/606x341_226764_gezi-parki-eylemlerinde-son-durum.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="180" src="http://4.bp.blogspot.com/-8CTM1iQaWPM/UcIXBhcN5XI/AAAAAAAAAdY/LryvW7CQ9TE/s320/606x341_226764_gezi-parki-eylemlerinde-son-durum.jpg" width="320" /></span></a></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: red;"><span style="color: white; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></span></div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Yok aslında, artık pek öyle gülemiyorduk. Dramatik filmlerdeki o çok eğlenilen sahnelerin ortasında acı acı çalan telefonla gelen haberler gibi birbiri ardına yağıyordu haberler. Konu sürekli değişse de haberlerin içindeki zulüm ve vicdansızlık hiç değişmiyordu.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Memleketin anası sikiliyordu ve biz sabahları kalkıp işe gidiyorduk. İş arkadaşlarımızla olan bitenleri konuşuyor, birçoğunun hiçbir şeyden mustarip olmadığını görünce şaşırıyor, afallıyorduk. Yani sizce ters giden bir şeyler yok mu diyorduk, yok diyorlardı, muktedirler ne yapıyorsa bir bildikleri vardır diyorlardı, biz bu gidişattan gayet memnunuz diyorlardı. Allah gibi, peygamber gibi inanıyorlardı. Sık sık borsadaki paralarını kontrol ediyor, öğlenleri çatlayana kadar yemek yiyor, böyle olmaz bi şeyler yapmalıyız dediğimizde memleketi siz mi kurtaracaksınız deyip anıra anıra gülüyorlardı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Memleketin anası sikiliyordu ve biz gerçekten ne yapacağımızı bilmiyorduk. Birbirimizi arayıp duydun mu diyorduk, hassiktir diyorduk, yok artık lan o kadar da olmaz diyorduk, o kadar da oluyordu. “Nereye sıçacaklar?” diye espri yapıp biraz gülmeye çalışıyor, çokça susuyorduk. Akşam Gezi Parkı’nda buluşalım deyip, ne kadar korktuğumuzu kimseye çaktırmamaya çalışarak normal görünen hayatlarımıza dönüyor ve günü akşam etmeye çalışıyorduk.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Memleketin anası sikiliyordu ve biz akşamları Gezi Parkı’nda buluşuyorduk. Mümkün olduğunca yakın duruyor, mümkün olduğunca birbirimize sokuluyorduk. Çok değiliz ama yalnız da değiliz diye sevinmeye çalışıyorduk. Daha iyi bir dünya hayal ediyorduk. Daha iyisini kazanmak için verdiğimiz mücadelenin var olanı kaybetmemeye dönmesini anlayamıyorduk. Ağaçlara sarılıyorduk, onlardan özür diliyorduk, içimizden ağlamak geliyordu ama yutuyorduk. Yutkunuyorduk. Boğazımıza ağaç sokmuşlar gibi hissediyor, bu şartlarda daha ne kadar nefes alabiliriz diye düşünüyor, umutsuzluğun ağzını burnunu kırmak istiyor, fakat artık çok zorlanıyorduk.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Memleketin anası sikiliyordu ve biz, kuş gördü diye sevinçle gökyüzüne bakarken bir arabanın altında kalan çocuklar gibi, sevdiğine kavuşmak için koşarken sırtından vurulan aşıklar gibi, garip gibi, yetim gibi, öylece ağaçların altında oturuyor, çok sevdiğimiz dünyaya adaletin geleceği tek bir günü görmenin hayaliyle bekliyorduk.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Memleketin anası sikiliyordu ve biz sahiden artık bu kadarını anlayamıyorduk.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Not: Diyoruz ki, şenlik dağılıp bir acı yel kalmasın bahçede yalnız. Meselenin sadece bir park olmadığını idrak edelim, Savaş için değil, adil bir dünya için Gezi Parkı’nda buluşalım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">.</span><br />
<div>
<br /></div>
</div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-86001800933248301742013-05-11T12:12:00.001-07:002013-11-11T12:41:48.688-08:00Savunmam!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #474b4e; font-size: small;">Onu diyorum işte hakim bey. Yaptığım bir şey yok </span><span style="color: #474b4e;"><span style="line-height: 18px;">halbuki</span></span><span style="color: #474b4e; font-size: small;"><span style="line-height: 18px;"> kimsenin öküzüne höst dememişim. Ama sürekli tehdit felaketleri alıyorum. Ulan bu ne! Deme öyle diyorlar. Sabır diyorlar… Sabırsa sabır, amenna. Meydana çıkmışız bir kere, dövüşe soyunmuşuz. Yalnız fena dövüyorlar hakim bey. Na şu gözümü açamadım senelerdir. Benim surat evvelden böyle değildi, öyle bir giriştiler ki ne olduğunu anlamadım. Çok affedersin götüm den kan getirdiler. Yauv bir yere gittiğimiz yok, az vicdanlı vurun di mi? Ama yok, Allah ne verdiyse vermedi demiyorlar. Azrail’e bir osuruk borcumuz var altı üstü, onu da sike sike alacaklar bu gidişle. Merhamete ihtiyacımız var hakim bey.</span></span></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #474b4e; font-size: small;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span>
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #474b4e; font-size: small;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 18px;">Ha bir de tevekkül diyorlar, iyi eyvallah. Zaten başka hal çare de kalmamış. Kurbanlık sığır gibi bağlamışlar kolumuzu bacağımızı, yatırmışlar boylu boyunca. Ama bilemezsin hakim bey! O bıçağı sürekli boynunun dibinde hissetmenin ne demek olduğunu bilemezsin. Keseceksen kes ulan diye bağırasım geliyor anam evradım olsun. Sus diyorlar, Allah diyorlar, inan diyorlar. Yauv inanırız inanmak mevzu değil ki. Ne dedilerse inanmışım ben zaten şimdiye kadar. Hem onca insan, bir bildikleri vardır di mi? Ama nasıl güveneyim artık hakim bey? Vaziyet ortada. Kaç kere aynı yerde çelme yemişiz. Herkes gözümün içine bakıyor, ulan ben nereye bakayım? Bir çiçeğin rengine, bir kelebeğin kanadına mı bakıp ikna olayım? Geçsinler bu işleri hakim bey.</span></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="color: #474b4e; font-size: small;"><span style="line-height: 18px;">Hayatın gerçekleri diyorlar… Herkes hikmet sıçıyor anasını satıyım. Bilmiyor muyum? Düşünmekten aklım rutubetlendi. Ama sikiyim ben o gerçekleri çok affedersin. Hiçbir işe yaramıyor. Bizim inanabileceğimiz yalanlara ihtiyacımız var hakim bey.</span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="color: #474b4e; font-size: small;"><span style="line-height: 18px;">Şeytan diyor al bıçağı çık sokağa önüne geleni doğra! Uymuyorum şeytana hakim bey, herif mantıklı konuşmuyor zaten. Niye doğrayayım milleti di mi? Ama içiyorum bazen. Çünkü içmeyince buzlarım çözülmüyor artık. Öyle kazık gibi duruyorum. Birileri gelip bir şeyler anlatıyor, he diyorum, hı diyorum. Ne diyeyim? Kafam sürekli su alan bin tonluk bir gemi gibi. Batsa kurtulucam. Ama batmıyor dinine yandığım. Ya onu diyorum işte, delirmeye ihtiyacımız var hakim bey.<o:p></o:p></span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-MpzM82oz7mc/UVWeuQlA6jI/AAAAAAAAACM/YJj-RixUAKY/s1600/silivri-mahkeme.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="208" src="http://1.bp.blogspot.com/-MpzM82oz7mc/UVWeuQlA6jI/AAAAAAAAACM/YJj-RixUAKY/s320/silivri-mahkeme.jpg" width="320" /></span></a></div>
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-56428458822661673232013-05-08T09:46:00.001-07:002013-11-11T12:42:17.056-08:00Göğe Bakalım<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Öyle aslında. Şaşırtıcı hiçbir şey yok. Dünyanın çok kafasına göre bir ritmi var. Bir şeyler oluyor mesela, birden uzaylıların istilasına uğramışız, ne biliyim, hayvanlarcasına büyük şiddette bir deprem olmuş, yerküredeki çatlakların arasından dinozorlar çıkmış, denizler yanmaya başlamış, üstelik bunların hepsi aynı anda olmuş gibi. Aha diyorsun bu sefer kesin tezeği avuçla yedik. Ama sonra evin duvarı yıkılıyor, amına koyim, evin duvarı yıkılıyor lan sfgsfssfsaad Çok saçma değil mi? Göğe bakalım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Götüm de kot pantolon, üstümde t shirt, çantamda laptop koyuldum Beyoğlu'nun yoluna o gün. Yolda müzik dinledim, Radiohead iyi bir yürüme arkadaşı, güzel şeyler düşünmeye çalıştım. Çok güzel hissettiren bir vaziyet de var zaten beri yandan, motivasyonum yüksek, gidip sakin bir yere oturucam ve yazıcam. Hızlı adımlarla yürürken İstiklal'in ortasında böyle hani sabundan balon üfleyen adamlar var ya, onlardan birini gördüm. Gün batıyor, ters ışık muhteşem, her şeyi gölge haline getiriyor, o anda görünen tek renkli şey balonların ışıkla değişen renkleri. Dedim "Ne güzel lan ne güzel, aslında dünya ne güzel." Sonra gidip bir yere oturdum ve twitter'a girip "Hepimiz birden delirebiliriz, göğe bakalım ::" yazdım. Bir Word dosyası açıp yazacağım öyküyü düşünmeye başladım ki telefon çaldı. Arayan ev sahibi. Kirayı geciktirdim diye bıdı bıdı yapacak sandım. "Tofo merhaba, ben şu an yatak odanızdayım." dedi. Neden? Neden benim yatak odamdasınız? Yani sizin benim yatak odamda olabilmeniz için hangi kozmik şartlar biraraya gelmiş olabilir? Mikrosaniye içinde aklımdan bi milyon şey geçti. "Yatak odanızın duvarı yıkıldı, dışarıdan girdik ustalarla beraber." assfgdsffsgfsgfsfdsg Abi aralıksız dört saat güldüm. Evim kırılmış lan adffafasfdgsf. Yatağımdan göğe bakılabiliyor. Hepimiz birden delirebiliriz. Öyle işte, güldüm n'abiyim. Sonra biraz ağladım ama, ne yalan söyliyim. Başıma gelen şeyleri komikleştirerek dayanmaya çalışmaktan biraz yoruldum çünkü. Ama başka bir yol da bilmiyorum.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Her neyse. Bir süredir bu sebeple mobil bir hayat yaşıyorum. 1 saat sonra ne yapacağıma, nerede olacağıma dair hiçbir fikrimin olmadığı günler. 1 saatleri uç uca ekleyerek zaman geçirmek biraz daha kolay, çünkü parçalara bölmek her zaman iyidir. İyiyim yani. Beni merak etmeyin. Artık daha çok göğe bakıyorum. Çünkü dediğim gibi, dünyanın çok kafasına göre bir ritmi var ve hepimiz birden delirebiliriz.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-8KRKY8NZarc/UYqA243ybUI/AAAAAAAAAcs/D9eExe-2gno/s1600/1220185230parisiniriiibythetork-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="212" src="http://1.bp.blogspot.com/-8KRKY8NZarc/UYqA243ybUI/AAAAAAAAAcs/D9eExe-2gno/s320/1220185230parisiniriiibythetork-1.jpg" width="320" /></span></a></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-83056877720158293292013-05-07T10:34:00.000-07:002013-11-11T12:43:04.953-08:00Gölge!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir ömürden yarım saat çaldım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Yaşananların suyundan çorba yaptım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Kendime mükellef bir sofra hazırladım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Mumları yaktım, karşıma geçtim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir kaşık aldım iştahım kaçtı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Açıkçası karşımdaki ayıkken hiç çekilmiyordu.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Tüm şarabı içtim, yine de ayık kaldım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bari kendim, kendime ayıp etmeyeyim dedim, masadan kalkamadım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Konuştu. Dinledim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Uzun uzun konuştu. Özetle dinledim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Tam bir bey efendi gibiydim, kendimi takdir ettim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Baldıran zehirini ballı bir içecek sandım, içtim, ölmedim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Kusmak istedim, karşımdakinden çekindim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Sonra sıkıldım, aklımın içine kaçtım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">4 şehirden geçtim, 5 plaka ezberledim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Hepsinin üstüne benzin döktüm, çakmağım tutukluk yaptı..</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ceza-i ehliyet için başvurumu yaptım, renk körü çıktım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bıçağı elime alıp karşımdakine fırlattım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">8 yerine saplandı, ağlamadı..</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Masaya bir yumruk attım, oralı olmadı..</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Pişkinliğine kızdım, dişlerimi sıktım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Sigarama uzandım, nezaketen yaktı, biraz yumuşadım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Duman dikkatimi dağıttı, başka çağlara uzandım..</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Kendimi, Son Yemek'te İsa’ya arkadan tavşan işareti yaparken yakaladım,</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">eline bir tane patlattım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Düşünüyordum, öyleyse var mıydım?</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Öyleyse yok olanları düşüncesiz ilân ettim, biraz rahatladım..</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bu benim için büyük, insanlık için önemsiz bir adımdı,</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">üstünde durmadım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bana bir dayanma noktası verseler dünyayı yerinden oynatacaktım!</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Canetti Körleşme’kten söz edince doktora uğradım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Kalbim ileri derece miyop çıktı, alçıya aldırdım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Suç’u Dostoyevski işledi, Ceza’sını ben yattım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ama çok ses çıkaramadım,</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Zira Hayvan Çiftliği’nde Farelere İnsan muamelesi yapmıştım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir gemiye bindim, karanlıktım..</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Yönümü çizmek için Puslu Kıtalar Atlası’na baktım..</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Çınarlı, kubbeli, mavi bir liman aradım,</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Kendimi o limana çıkaramadım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Okyanusun ortasında sihirli bir lâmba buldum, okşadım,</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">İçinden kendim çıktı, sordu sorusunu.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Dedim:</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">“Gölge etme, başka ihsan istemem…”</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Masadan kalktım!</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-bDnhvSd0F-4/UYk64vMPJjI/AAAAAAAAAcc/9q0jhCzLMJY/s1600/golgeler.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="213" src="http://3.bp.blogspot.com/-bDnhvSd0F-4/UYk64vMPJjI/AAAAAAAAAcc/9q0jhCzLMJY/s320/golgeler.jpg" width="320" /></span></a></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-12433065033510830552013-05-03T11:36:00.001-07:002013-11-11T12:43:26.882-08:00Yok bir şey...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Fevkalade olağan bir gündü. Bir çocuk ellerinin ve burnunun kıpkırmızı kesilmesine aldırmadan basılmamış karlara basma telaşında değildi çünkü kar yağmıyordu.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Yalnız bir kadın penceresine vuran yağmur damlalarının camdan aşağı kendilerince bir yol çizerek süzülmelerine bakarak akıp giden hayatı için kederlenmiyordu çünkü yağmur da yağmıyordu.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">İşe yetişmek için topukları sırtına değecek kadar hızlı koşmasına rağmen kaçırdığı vapur için hayıflanan genç adam, bir sonraki vapurda hayatının aşkıyla karşılaşmadı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Yaşlı kadının, her bir parçasını kör kandillerin kısık ışıkları altında işlediği çoktan sararmış dantel ve nakışlarla dolu çeyiz sandığından, rahmetli kocasının delikanlılık zamanlarından kalma bir fotoğrafı çıkmadığı için yüreği burkulmadı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Karnı burnunda olmasına rağmen tarlada çalışan, beceriksizce bağlanmış yazmasının altından siyah zülüfleri görünen pazen şalvarlı taze gelinin ansızın doğum sancısı tutmadı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Hiçbir adam, çocuklarını da yanına alarak başka birine kaçan karısından ve kendisini en zor zamanlarında yüzüstü bırakan dostlarından yediği darbeyi unutmak için rutubetli bir meyhanede tek başına rakısını yudumlamadı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Gecekondu mahallesinin dar sokaklarından birinde tek kale maç yapan ve tüm eğlenceleri bundan ibaret olan, kara gözleri kirli yüzlerinin ortasında iki zeytin tanesi gibi parlayan çocukların üstüne doğru hızla gelen bir arabanın artık çok geç kalınmış acı freni duyulmadı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Erkekliğiyle ilgili alaylı söylentilerden usanan ergenliğini çoktan geride bırakmış genç, cebindeki parayı denkleştirip tüm cesaretini toplayarak yaşlı ve çirkin fahişelerle dolu bir genelevin kapısından içeri, etkisinden hayatı boyunca kurtulamayacağı bir adım atmadı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Rızası alınmadan gerçekleşen bir evliliğe mahkûm olan kadın, ihtiyar kocasının, çıplak vücudu üzerinde ileri geri giderken çıkardığı hırıltıları unutmak ve bedenindeki izlerden kurtulmak için saatlerce banyoda kalarak suyun altında ağlamadı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Meydandaki kahvede tavşankanı çaylarının yanında sarma sigaralarını tüttüren köylüler arasında kulaktan kulağa herhangi bir haber dolaşmadı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Annesinin mutlaka pazarlık yap diye tembihleyerek alış verişe yolladığı kızın elindeki poşetlerin birinden fırlayan yemyeşil bir elma, yuvarlana yuvarlana giderek daha önce oralarda hiç görmediği esmer bir delikanlının ayaklarının önünde durmadı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Kulübesinde kendi halinde yaşayan, yüzü yılların yorgunluğunu gösteren kırışıklarla dolu olan yaşlı bir balıkçının can yoldaşı olan çoban köpeği, gecenin bir vakti sessizliği yırtarcasına havlamaya başlamadı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Kimse yepyeni bir hayata başlamak için terminalden kalkan ilk otobüse atlayıp, yol boyu başını cama yaslayarak düşüncelere dalmadı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Hiç kimse eski bir radyonun başına geçip şarkılardan dilek tutmadı. Kül tablasında sigarasını söndürebileceği boş bir yer arayan yazar, saatlerdir baktığı sarı saman kağıda yazacak tek bir şey bile bulamadı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Olağanüstü sıradan bir gündü.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">O gün anlatılmaya değer hiçbir şey olmadı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/--vVJ8R4wHmc/UYQDjrz3U0I/AAAAAAAAAbE/LQjTzpshQsM/s1600/untitled.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="277" src="http://4.bp.blogspot.com/--vVJ8R4wHmc/UYQDjrz3U0I/AAAAAAAAAbE/LQjTzpshQsM/s320/untitled.png" width="320" /></span></a></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-45162835443433712732013-05-02T14:02:00.001-07:002013-11-11T12:44:23.367-08:00Son Yemek<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Koltukta uzanmış miskin miskin uyukluyorken kız arkadaşımın geleceği saati bekliyordum ki içimde birden yemek yapmam gerektiğine dair duygular şelalelendi. Aniden gözlerimi açtım ve içimdeki sesin ciddi olup olmadığına kulak kesildim. Ciddiydi. Tırstım. Bu benim için ilk emirmiş gibicesine kutsal bir sesti. O sesi ciddiye almalıydım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">İçimdeki sesin beni kulağımdan tutup mutfağa sürüklemesi neticesinde önce korkunç manzarayla karşılaştım. Lanetler gelsin, yine bulaşıkları yıkamamıştım. Hiç yemek yapılmayan bir evde bu kadar bulaşık çıkmasını anlamaya çalışmakla zaman harcamadım. Mekanik hareketlerle bulaşıkları yıkayarak kendime tezgâhın üstünde bir yer açtım. O esnada dışımdaki sesin sayıp döktüğü küfürlerden söz etmeme gerek yok zannediyorum.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Şimdi sıra yemek yapmaya gelmişti. İçimdeki ses, bir yerden başlarsam sonuca ulaşabileceğime dair sempatik cümleler kuruyordu. Gerçekten çok şeker bir sesti, yerdim ben onu. Hazır vejetaryen değilken etli bir yemek yapayım dedim ben tamam mı. Buzluktan et çıkardım fakat kazık gibiydi. Hayvancağız adeta donarak ölmüştü. Ne yapacağımı şaşırdım. Önce büyükçesinden bir bıçak çekip hayvanı bıçaklamaya kalktım ama bir sonuca ulaşamadım. Direniyordu. Kolay kolay pes edeceğe benzemiyordu. Ketılda kaynattığım suyun içine atarsam buzun çözülebileceğini düşündüm. Belki acımasız bir teknikti ama bunu yapmaya mecburdum, vahiy gelmişti. Tahmin ettiğim gibi, biraz zaman aldı ama çözüldü. Fakat o da nesiydi? Et sandığım şey kıyma çıkmasın mıydı? Kıyma sevmeyen bir bünyem olduğu için müthiş bir hayal kırıklığı yaşadım. Kaynar suyla haşlanmaktan maviye dönmüş kıymayı tezgâhın diğer ucuna fırlattım ve buzluktan başka bir parça çıkardım. Aynı teknikleri uyguladıktan sonra buzların altındaki kahraman etime ulaştım. Bu gerçekten çok güzel bir etti. Lady Gaga’nın üstündekilerden bile güzeldi. Derhal kendisini kuşbaşı büyüklüğünde doğradım. Bence işin büyük bir kısmını başarmıştım. Sıra lojistik destek için annemi aramaya gelmişti. Kısaca durumu izah ettim. Annem o etin çok olduğunu söyledi çünkü kurban bayramında kendisi poşetleyip dolabıma şeyaptığı için miktarlardan haberdardı. Yoksa benim mutfağımda yenilebilir bir malzeme ne gezer la, saçmalamayın. Her neyse, çoksa çoktu argadaş, ben hepsini pişirecektim. Annem “Böyle müsrif olursan hiçbir kız almaz seni evde kalırsın.” dedi. “Kalıyorsam kendi evimde kalıyorum, senin evinde mi kalıyorum, hayret bi şey!” dedim. Demesem eyiydi çünkü annem “Ne halin varsa gör!” diyerek telefonu kapattı. Gerçekten çok asabi bir kadındı.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Annemden iş çıkmayınca internetten filan bakınıp birtakım şeyler yaptım ben. Macera dolu anlar yaşadım, uzatmayayım. Bu yaptıklarımı değerlendirmesi için kız arkadaşımın gelmesini bekledim. Kendisi iyi bir insan evladıdır. Uysal ve eğlencelidir. “<a href="http://cipsyiyemeyenadam.blogspot.com/" target="_blank"><span style="color: #444444;">TiFo</span></a> sen kız olsan kesin ben seninle evlenirdim.” diyen erkek okurlarıma bence gün doğmuş olmalı. Yalnız yaşıyorsanız kendisini derhal size sepetleyebilirim :: Neyse işte kız arkadaşım geldi, masayı hazırladık ve pişirdiklerimi ağzına ağzına sokmaya başladım. Bir iki kaşıktan sonra ayakta yemeye başladı bu. Niye öyle yaptığını sorduğumdaysa ıkına sıkına “Aşkım oturunca kusacak gibi oluyorum da :/” dedi. Ben onca uğraşayım adi pislik götün bana dediği lafa bak! Evden kovdum ibineyi. Gitmedi.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bütün bu olanlar beni birtakım çıkarımsamalara götürdü sevgili okurlarım. Şimdi bu engin tecrübelerimden sizleri de nasiplendireceğim. Şöyle ki;</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Yemek denilen şey kaynamadan pişmiyormuş. Ocağı kapatmakta acele etmeyin.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Pilav, dibi tutabilen bir şeydir. Pirinçler tencereye yapışıp kristalleşiyor filan, acayip.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Salça küflü olabilir. Kullanmadan önce incelemekte yarar var.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Dondurulmuş doğranmış soğanın son kullanma tarihi varmış. Buzlukta sonsuza dek yaşayacakmış gibi görünmesine aldanmayın.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Bir tane bıçak kaybettim. Şeytan alıp götürmüş olabilir.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Mutfağı kimin toparlayacağını tayin etmeden yemek yapmaya girişmeyin.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- İçinizdeki sesi dinlemeyin.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Annelerinize atarlanmayın.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">I love mom ::</span><br />
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-HciCPtGAN9s/UYLVCpdTiyI/AAAAAAAAAaw/gmEwfSzja74/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-HciCPtGAN9s/UYLVCpdTiyI/AAAAAAAAAaw/gmEwfSzja74/s1600/images.jpg" /></span></a></div>
<br /></div>
</div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-34530564186542981072013-04-26T10:04:00.000-07:002013-11-11T12:44:53.468-08:00Kesik Başlı<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ben yoruldum. Genel yoruldum böyle, komple yoruldum. Saçlarım bile yoruldu yani, tepeden tırnağa diyorum, iç organlarım dahil, daha nasıl uzatabilirim? Uzatmayayım. Kafamın içinde rüzgarlar esiyor. Rüzgar sevmem. Yani severim de paraşüt tepesindeyken ya da işte başka aksiyonel vaziyetlerde. Kafa içi rüzgarları iyi değil. Bir keresinde Kaçkarlara çıkmıştım, orada yayla evleri var işte, var tabii, insanlar nerede kalacak, işte o evlerde kışın da kalan oluyor mu diye sormuştum, dediler ki aşağıdaki yaylada bi kış üç genç kaldılar, sonra delirdiler. Nasıl yani delirdiler dedim, rüzgar sesinden dediler. Oralarda hava sertleşince rüzgar sesi çığlığa benzermiş. Çığlık duymaktan delirmişler. Çığlık duymak delirtir. Bilmiyorum. Bana mantıklı geldi. Delirmeyi mantıklı buluyorum.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Geçen bir belgeselde gördüm, Mike diye bir horoz kafası kesildikten sonra 15 ay yaşamış. Gerçi dünyadada kafasız yaşayan insanlar çok ama bu bayaa böyle kafasız kafasız yaşamış. Boğazındaki delikten yem ve su tıkıyormuş sahibi, o öyle ortalarda dolanıyormuş. Dolanmış yani, 15 ay. Nereye gittiğini görmeden, düşünmeden, çünkü dediğim gibi kafası yok. Gerçi bir horoz, kafası olsa da ne kadar düşünür bilemiyorum. Şu an düşünemiyorum. Kafam yok. Mike'ı çok seviyorum. Mike benim adamım. Mike'a hareket çeken hareketin allahını görür. Beni sinirlendirmeyin.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Diyorum ki bir serengetiye tayinimi isteyeyim. Filler zürafalar filan takılırız öyle. Tavuk kovalarız. Çeşitli hadiseler olur. Buraların çeşitli hadiselerinden sıkıldım çünkü. Genel sıkıldım böyle, komple sıkıldım. Uzatayım mı? İnsanlardan korkmaya başladım lan ben. Daha önce hiç insanlardan korkmamıştım. Buna üzülüyorum. Yalan filan söylüyorlar olum, hayatımda böyle saçma şey görmedim. Anlamıyorum abi, kafam basmıyor. Kafamı kestiler gerçi, bu yüzden de olabilir. Bu ara sık sık, babamın salonun ortasına serilmiş bir çarşafta öpölü yattığı günü hatırlıyorum. Üstünde pijamaları. İnsanın üstünde pijamaları varken ölü olmaması gerekir. Ne biliyim, illa öleceksen git efendi gibi önce kefenini giy. Kefen ölü olmayı normalleştiriyor çünkü. Pijama öyle değil. Pijamalı bir adam gözleri kapalı yatıyorsa onu uyandırmak istiyorsun. Yeteri kadar seslenirsen uyanır sanıyorsun. Sonra senelerce rüyalarında o pijamaları bir kefenle değiştiremediğim için hep sesleniyorsun. Öyle şeyler oluyor. Her neyse. O gün işte öyle pijamalarıyla uzanıyordu. Karnının üstünde bir bıçak vardı. Bu niye burda dedim, onu koymazsak şişer dediler. Sensiniz lan şişer! Babam o benim, babalar şişer mi, saçmalık. Sonra bıçağı elime aldım ve salondaki herkesi kovdum. Çıktılar. Babamla baş başa kaldım. Sonrasını elbette size anlatmayacağım, o kadar da değil. İbneler. Ben bir serengetiye tayinimi isteyeceğim. Çünkü çığlık duymak delirtir. Saçlarım yoruldu. Mike diye bir horoz varmış. Ölürken pijama giymemeliyiz. Benim kafamı kestiler.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">.</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-KdRcfTnUKdM/UXqyv7xfpTI/AAAAAAAAAZU/5mSrYFlyRKI/s1600/bassiz-horoz-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="320" src="http://4.bp.blogspot.com/-KdRcfTnUKdM/UXqyv7xfpTI/AAAAAAAAAZU/5mSrYFlyRKI/s320/bassiz-horoz-2.jpg" width="262" /></span></a></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-85823770436288956172013-04-24T14:06:00.000-07:002013-11-11T12:45:47.676-08:00Çam Kozalakları<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ağlamaya değer şeyleri hatırlamak için arada mezarlıklara gitmeliyiz. Ben bugün gittim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Yarım kulaçtan bile küçük bir mezar vardı. Taşını okudum, adı Melek, sadece Melek. 2 günlükken ölmüş. Ailesi, en basit haliyle hissettiklerini anlatan bir isim vermişler bebeğe, muhtemelen öldükten sonra. Zaten acı büyük olunca kelimeler hep basit olur. Demek istiyorum ki soyadını yazdırma gereği bile duymamışlar. Melek, bir soyadına ihtiyaç duyacak kadar bile kalmamış dünyada, üstünü başını bulaştırmadan doğaya karışmış. Önce üzüldüm sonra üzülmedim, ne bileyim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Depremde ölmüş insanların mezarları vardı yığın yığın. İzmit’te mezarlıklar hep öyledir. Onları görünce insanın her seferinde içi ürperir. Ölüm tarihi aynı olan bir sürü mezar. Bir çeşit açık hava katliam müzesi. Ölenlerin bir kısmını tanıyorum, akrabalarımız ve komşularımız. Nasıl bulunduklarını, kaç gün enkaz altında kaldıklarını, ocaklarına nasıl bir ateş bıraktıklarını filan hep biliyorum. Ayşe Abla mesela, iki kızıyla kaldı pis bi enkazın altında, hayattaydılar, sesleri duyuluyordu dışarıdan ama çok zor ulaşılabilecek bir yerde sıkışmışlardı. Önce kızlarından biri çığlıklar atarak öldü, sonra diğeri. Hadi biz neyse de, Ayşe Abla günlerce kızlarının çığlıklarını duyup onlar için hiçbir şey yapamayarak kaldı o enkazda. Sonra çıkardılar, çocuklar ölü Şengül Abla diri. Ama bedenin yaşıyor olması bazen hiçbir şey ifade etmez. Birkaç gün sonra Ayşe Abla’yı kızlarının yanına gömdüler.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Sonra Hakan, abinin küçük oğlu. Arabalar onu çok heyecanlandırıyordu. Bir gün hızla gelen bir arabaya sarılmak istedi. Öyle akıllı bir çocuktu ki üç buçuk yaşında ölmeyi öğrendi.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Yürüdüm biraz. Bi ağaç altına oturup sigara içtim. Hepsinin ruhuna bir şarkı gönderip amin dedim. Biraz bekledim, kendimi hazırladım. İşte sonra gittim her zamanki yerime uzandım. Oradan göğe baktım. Babama son zamanlarda olan bitenleri anlattım. Komik komik anlattım çünkü babalarımızı güldürmemiz gerekir.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Çam diyorum, kozalak veriyorlar. Çam kozalakları beni hep neşelendirir.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">23 Nisan Bayramınız bıldırcın olsun.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-9pxNPD1TuN0/UXhI62p90kI/AAAAAAAAAZI/VvpnOD4zUIA/s1600/ddd.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="217" src="http://3.bp.blogspot.com/-9pxNPD1TuN0/UXhI62p90kI/AAAAAAAAAZI/VvpnOD4zUIA/s320/ddd.jpg" width="320" /></span></a></div>
<span id="goog_155012372"></span><span id="goog_155012373"></span><br /></div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-55642043305218221122013-04-23T11:28:00.003-07:002013-11-11T12:46:44.008-08:00Garip Şeyler!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">* Ölmenin bin bir türlü yolu var ve bunlardan herhangi biri, şayet kişi gerçekten bunu istiyorsa onu nihai sona hızlıca ulaştırabilir. Ama arada kalmakla ilgili hiçbir şey bilmiyoruz. O noktaya nasıl varılacağına, o ayarın nasıl tutturulacağına dair tek satır bilgi yok. Eğer ne kadar şiddetle kafamı çarptığımda komaya gireceğimi biliyor olsaydım, şu anda bunları yazmak yerine bir gün uyanmayı bekliyor olurdum.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">*Geçen gün yolda yürürken bir adam gördüm. Bir bacağı yoktu. Ancak o kadar uzun boyluydu ki bir bacağı olmayan birine göre çok daha bir bacağı olmayan biri gibi görünüyordu.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">*İnsanın silahı varken öldüreceği birilerinin olmaması, öldürecek birileri varken silahının olmamasından çok daha kötü.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">*Bütün kalmaya çalışmak yorucu bir şey. En azından benim gibi, sürekli parçalanan bir zihne sahip insanlar için. Ama bunun için basit formüller geliştirilebilir. Kabuslarla uyandığınız gecelerde yatağın diğer tarafına geçip uyumayı deneyin mesela, etkili oluyor. Tebdil-i mekanda hemen her zaman ferahlık vardır.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">*Bir yakınınız madde bağımlısı olduğu anda, bir madde bağımlısının yakını olmuş oluyorsunuz. Madde bağımlısı yakını olmak işte bu kadar kolay. İnanılmaz değil mi? Burada bununla ilgili bir şeyler var.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">*Geçenlerde internette bir kıza rastladım. Benim burada yazdığım yazıların önemli bir kısmından oldukça uzun bir kolaj yapmış. Kendisi yaşamış ve yazmış gibi yayınladığı için sahiden bütün bunlar onun hikayesiymiş gibi düşünmeye çalıştım. Onun yerinde olsam dayanamazmışım gibi geldi.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Sıkıldım şimdi. Böyle havaları sevmiyorum.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-QWZMl5YyA0U/UXbS1ImznNI/AAAAAAAAAY0/W0Hg4GKZvbw/s1600/20100617130759224.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="http://1.bp.blogspot.com/-QWZMl5YyA0U/UXbS1ImznNI/AAAAAAAAAY0/W0Hg4GKZvbw/s320/20100617130759224.jpg" width="320" /></a></div>
<br /></div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-31829266770984980252013-04-21T11:57:00.000-07:002013-11-11T12:47:07.983-08:00Babalar ve Oğulları<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Günlerdir, olan biten yüzünden birçoğunuz gibi sinir harpleri yaşıyorum. Ağzımdan açık denizler akıyor, aklımdan “insani” yardım taşıyan gemiler geçiyor.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Şimdi şu koltuğa oturun, size başka bir şey anlatacağım.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Bilenleriniz bilir, Ramazan ayında yurdumuzun birçok yerinin bir takım kahvehanelerinde illegal olarak tombala oynatılır. Kumar yani, para karşılığı. İşte zamanlardan bir zaman, benim güzel ağbim bu kahvehanelerden birine 30 günlük kombine almış gibi dadanmış, bu işi para için değil zevk için yapma kıvamına ulaşmış, varını yoğunu çinkolara gömmeye başlamıştı. Sabaha karşı eve geliyor ve gelir gelmez de odasına çekiliyordu. Kumar marazı günden güne eriyip gitmesine neden olmuştu. Evlatceğizinin istikbalinden endişelenen çilekeş annem, durumu derhal ailemizin ekipler amiri babama iletti. Oysa annem genelde endişelenmez, babam da hiçbirimize müdahale etmezdi. Bu olağanüstü bir durumdu yani.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ağbimin yine tombalaya gidip dalgasına baktığı bir gece, evde hararetli hararetli bu mesele konuşuldu. Annemin fantastik kafası, o gece ağbimi önce mafyaların eline düşürdü, sonra mecburen birkaç mafyacıyı vurdurdu, sonra bir süre kaçak hayatı yaşattı, o ara ona yardım ve yataklık eden babamı da mapus damlarında çürüttü filan. Hikaye daha uzardı da küçük kardeşim ağlamaya başlayınca babam birden celallenip yumruğu masaya vurdu. "Sen hiç merak etme hanım" diye başladığı cümle, ortamın havasından olacak, olaylı bitti. Babam coşmuştu. Ailemizde böyle şeylerin olmasına göz yumamazdı. Zaten şimdiye kadar onu yeteri kadar hoş görmüş ve iyice tepesine çıkmasına sebep olmuştu. Şımarıklığın ve ahmaklığın lüzumu yoktu. Gerekirse sert yapacak ve oğluna haddini bildirecekti filan.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Babam, gergin bir biçimde, sabaha kadar uyumayıp ağbimin gelmesini bekleyeceğini söyledi ve hepimizi odalarımıza gönderdi. Olabileceklerden korkmuştum o gece. Korkmak değil de tedirgin bir bekleyiş diyelim. Çünkü o zamana kadar babamı hiç öyle sinirli görmemiştim.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Sabah, annem sordu. Babam gazetesinden kafasını kaldırmadan "ben o işi hallettim" dedi. Bununla ilgili başka da bir şey konuşulmadı. Mevzunun şahit olamadığım kısmını ağbimden dinledim. Sabaha karşı eve girmiş, babam salonda televizyon izliyor. Diyalog şu;</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">-Aaa baba n'aber yea? Niye yatmadın bu saate kadar?</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">-Nerdeydin oğlum?</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">-(Çok normal bir şekilde) Tombalada.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">-İyi.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Sonra kalkıp yatmış babam. Ağbime haddini bildirmiş yani. Biz onca tatavanın üstüne büyük bir kıyamet kopacağını düşünürken, babam sadece "iyi" demiş.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ağbim, o geceden sonra bir daha tombalaya gitmedi.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-urgqm-aex_0/UXQ2jvcOqwI/AAAAAAAAAWk/ePbcKxibeBU/s1600/imgesel11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="224" src="http://3.bp.blogspot.com/-urgqm-aex_0/UXQ2jvcOqwI/AAAAAAAAAWk/ePbcKxibeBU/s320/imgesel11.jpg" width="320" /></span></a></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8203808062202428715.post-59438292979570888032013-04-20T11:59:00.002-07:002013-11-11T12:47:29.076-08:00Ölüme Beş Kala!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Herkes için herhangi bir sabaha karşı... Tüm gece onu zapt etmeye çalışmaktan yorgun düşmüşüm. O da yorgun artık. Birkaç saat önce çamaşır makinesiyle kavga edip onu defterden sildi. Yeni kankası ayakkabılık. Kesici, delici, yakıcı ne varsa ortadan kaldırdım. İnsan kendini öldürmekte kararlı olunca her şey öldürücü olabiliyormuş, onu anladım. Kanepeye yatırıyorum. Durmadan akan sümüklerini siliyorum. Saçlarımın, diyor, her telinin ayrı ayrı ağrıdığını hissediyorum. Saçlarıma gidiyor ellerim, sanki her teli ayrı ayrı ağarıyor. Türk filmlerinde saçları bir gecede beyazlayan adamlar geliyor aklıma. Ama hiçbir şeyi uzun uzadıya düşünecek durumda değilim. Kendim için üzülmeye zamanım yok. Yüzünün rengini ancak kör bir ressam tarif edebilir. O rengi daha fazla görmemek için kör kalmayı dileyecekken, kör kaldığı için saçlarımın her telini ayrı ayrı ağrıtan diğeri geliyor aklıma. Vazgeçiyorum. Falsosuz gören gözlerimle, ne halim varsa görmeye devam ediyorum.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ölüm, diyor, bu kadar mı güzel gelir bir insana.. Bana sormuyor. Kime sorduğunu bilmiyor. Zaten bir cevap da istemiyor. Öylece bakıyor sade. Ayın çekim gücüyle yerin çekim gücünün eşit olduğu yerde sanki. Sabaha çıkacağını ispat etmek için en az iki şahit gerek. Kendimi ikiye bölüyorum.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Dışarıdan saksağan sesleri geldiğini söylüyor. Dışarıdan saksağan sesleri gelmiyor. Onun kulaklarını ödünç alıp dinlemeye başlıyorum.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Küçükken kar yağdığında kuş yakalardık birlikte. Mavi bir leğeni, ip bağlı küçük bir sopayla aralık tutmayı sağlayıp, leğenin altına ekmek parçaları koyardık. İpin ucu evimize çıkardı. Evimiz sobanın üstünde kuruyan çamaşır kokardı. Pencereye tüner, kuş beklerdik. Kuş gelince ipi çekerdik. Sopa düşer, leğen kapanırdı. Kuşa bir şey olmazdı. Koşa koşa gider kuşu bana getirirdi. Avuçlarım kupkuş olurdu. Biz o anda kardeş olurduk...</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Keşke, diyor, saksağan olsaydım... İçimden kuşlar dökülüyor...</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">O mavi leğeni bulsam... Kar yağsa... Bak desem bak, Tanrı melekleri rendeliyor! Hadi kuş tutalım...</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">....</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Terliyor, bütün bedeni kasılıyor. Üstünü çıkarıyorum. Kolları, bacakları, kasıkları... İnsan vücudunda uç uca eklendiğinde 19.200 metre damar olduğunu hatırlıyorum. Morarmış iğne deliklerine bakarak kendi içinde kaç metre yolculuk yaptığını anlamaya çalışıyorum. Sebeplerini anlamaya çalışıyorum. Anlıyorum. Anlayınca affediyorum. Noktaları birleştirdiğimde "ukde" yazıyor çünkü... O ukdeyi biliyorum. Bildiğimin yanına bir tane daha "düğüm"lüyorum.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Nerdeyiz şimdi, diyor başka bir dünyadanmış gibi gelen sesiyle.Dönülmez akşamın ufkundayız, diyorum. Gülümsüyor. Bu, prensipte anlaştığımızın fotoğrafı. Tanrıdan bonservisimi almam gerekecek der gibi bakıyor. Gülümsüyorum. Saçlarını öpüp korkma, diyorum, daha motorları maviliklere süreceğiz.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Söylediğim şeye inanmasını istiyorum.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Söylediğim şeye inanmak istiyorum.</span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-EMtQuWLIYbQ/UXLmh62jnEI/AAAAAAAAAV8/049j4R6Jqbs/s1600/100777.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="234" src="http://1.bp.blogspot.com/-EMtQuWLIYbQ/UXLmh62jnEI/AAAAAAAAAV8/049j4R6Jqbs/s320/100777.jpg" width="320" /></span></a></div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<br /></div>
Turkgenchttp://www.blogger.com/profile/14919010797899087112noreply@blogger.com0